58,90 zł. ALINESS Witamina C 1000 mg PLUS 100 kaps. 36,90 zł. Podagrycznik Kapsułki, Mocny Ekstrakt Na Dnę Moczanową, Obniżenie Kwasu Moczowego Błyskawiczna Wysyłka! Zadzwoń ☎ 509 502 468 sklep@biostima.pl. Do czego można wykorzystać smalec z gęsi? Smalec gęsi w kuchni Podobnie jak masło ma niską temperaturę topnienia i dymienia (25-40 stopni Celsjusza). Dlatego lepiej go nie stosować do smażenia, ale można wykorzystać go jako smarowidło na kanapki lub dodawać do potraw mięsnych i warzywnych. Jak zrobić maść że smalcu gęsiego? Jak zrobić maść w domu – 6 prostych krokówTworzenie własnej maści w domu może być łatwe, jeśli masz odpowiednie składniki i narzędzia. Maść to połączenie składników aktywnych z substancją bazową, która pomaga w ich aplikacji na skórę. W tym artykule przedstawiamy kroki, jakie należy podjąć, aby stworzyć maść w domu. Podagrycznik pospolity (z łac. Aegopodium podagraria L) nazywany jest także barszlicą, gerem, gierszem, srocyną, kozią stopą, śnitką lub krzemionką. Zaliczany jest do rodziny roślin selerowatych (z łac. Apiaceae Lindl). Mimo, że wiele osób traktuje go wyłącznie jako chwast, warto wiedzieć, że jest on wartościowym surowcem leczniczym o wielu prozdrowotnych właściwościach i 2 garści liści podagrycznika. 2 lekko czubate łyżki masła extra lub 3 łyżki oleju roślinnego. 1 szkl. wywaru ze szparagów*. 1,5 szkl. wody. 1,5 szkl. mleka 3,2%. 1 czubata łyżeczka ziaren gorczycy. do smaku - sól, pieprz biały mielony. Jak zrobić zupę jarzynową z podagrycznikiem? Ze szparagów odłamałam dolne, twarde części Trzeba uparcie wybierac klacza z ziemi. Nasz sasiad kiedys narobil sobie biedy. Uzywal glebogryzarki, nie wybieral zadnych klaczy i mial "fantastyczna" plantacje perzu i podagrycznika. Na szczescie tutaj nigdzie nie widzialam podagrycznika. Chrzanu tez nie widzialam, a w niektorych rejonach Polski rosnie zupelnie jak chwast. tiIG6qN. Mam olbrzymi problem z podagrycznikiem, który przechodzi z ogrodu z 1Ewa Napiórkowska, specjalista do chorób roślinFot. Jerzy Gumowski / AGTrzeba wkopać w ziemię przegrodęPrzede wszystkim warto odgrodzić się od sąsiada, wkopując w ziemię na głębokość kilkunastu centymetrów faliste obrzeże z folii (do kupienia w działach ogrodniczych), ale tak, by 2-3 cm wystawało ponad powierzchnię. Zatrzyma ono inwazję podagrycznika przez rozłogi i walka z nim będzie łatwiejsza. Na rabatach trzeba chwast wyrywać z rozłogami lub posmarować jego liście preparatem Roundup, nanosząc roztwór pędzelkiem (inne rośliny chronimy przed kontaktem z tym preparatem!). Na trawniku intruza zniszczymy opryskami środkiem przeciwko chwastom dwuliściennym, np. Starane 250 EC i Tomigan 250 się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o ogrodach: encyklopedia roślin, porady ekspertów, zdjęcia pięknych ogrodów w Twojej poczcie e-mail: PODAGRYCZNIK POSPOLITY Aegopodium podagraira - ziele diabelskiej stopki, śnitka, kurza stopka, kozia stópka, barszcnica, gier . . . Uciążliwy chwast czy ziele o uzdrawiającej mocy ? "Żeby tylko dożyć, aż będzie podagrycznik". W dawnych czasach te słowa jak modlitwę powtarzały wyskrobując z zasieków resztki zboża kobiety. Podagrycznik można spotkać niemalże wszędzie, występuje we wszystkich regionach Europy w zachodniej Azji, Ameryce północnej oraz klimacie oceanicznym. Należy do gatunku selerowatych, jest byliną wieloletnią i rozmnaża się wegetatywnie za pomocą kłączy. Swoją nazwę zwyczajową zawdzięcza temu, ze był od lat wykorzystywany jako lekarstwo na podagrę (dna moczanowa). Roślina ceniona od czasów średniowiecza, mnisi klasztorni uprawiali ją w swoich ogrodach. Ciekawostką jest również, że w czasach głodu w Polsce sprzedawany był na targach jako warzywo. Przygotowywano z niego zupę i stąd też jego ludowa nazwa barszcnica. W Polsce zanikło spożywanie podagrycznika na przestrzeni wieków, ale w północno - zachodnich Niemczech jest on nadal używany, do dziś przyrządza się z niego tak zwaną "zieloną zupę". Niektóre źródła podają, że neandertalczycy używali go jako środka przeciwbólowego. Jadalne części rośliny to młode aromatyczne, ale lekko gorzkawe liście i łodygi. Wspaniałe w roślinie jest to, że bardzo szybko odrasta i możemy cieszyć się nią praktycznie cały sezon od początku marca do pierwszych przymrozków. Najsmaczniejsze i najbogatsze w swoje właściwości są te najmłodsze jeszcze w pełni nie rozwinięte. WŁAŚCIWOŚCI Bardzo bogaty w białko, w minerały : potas, żelazo, cynk, magnes, miedź, mangan oraz witaminy C, A, Poliacetyleny zawarte w podagryczniku maja właściwości przeciwzapalne i przeciw reumatyczne. Od lat stosowany przy wszelkich bólach stawów, bólach nerwu kulszowego oraz kości i dnie moczanowej. Angelicyna i falkalindriol hamuje rozwój grzybów. Doskonale sprawdza się w leczeniu chlamydii i wszelkich infekcji bakteryjnych. Posiada również właściwości oczyszczające i odtruwające wątrobę i cały organizm. Doskonały przy wszelkich stanach zapalnych dróg moczowych, działa moczopędne i pobudza pracę nerek oraz oczyszcza je. Udowodniono również, że posiada właściwości przeciw nowotworowe. Pozytywnie wpływa również na pracę układu pokarmowego, poprawia przemianę materii. Sokiem możemy smarować miejsca po ukąszeniach owadów i wszelkich wrzodów skórnych. Doskonały również w formie okładów do trudno gojących się ran, przykładamy również miejscowo w bólach reumatycznych i bólach stawów. Polecam także osobom borykającym się z tymi przypadłościami włożyć parę listków do kieszeni i nosić przy sobie lub włożyć pod materac lub poduszkę. W przypadku skóry trądzikowej, skłonnej do wyprysków warto smarować twarz jego sokiem lub przemywać naparem. WYKORZYSTANIE I ZBIÓR Jak już wspomniałam podagrycznik jest dostępny już bardzo wczesną wiosną aż do późnej jesieni. A jego małe zalążku zdarzało mi się nawet wygrzebać spod pni podczas łagodnej zimy. Nie polecam jednak robić tego osobom, które nie mają doświadczenia i odpowiedniej wiedzy można go bowiem pomylić z jakąś trującą rośliną i narobić sobie kłopotów. W celach leczniczych używany są liscie, łodygi, kwiaty oraz korzeń podagrycznika. Podagrycznik możemy spożywać na surowo, jest doskonałym dodatkiem do zielonych soków i szejków. Wszelkim potrawom nadaje wspaniałego smaku i aromatu. Można go suszyć, mrozić i kisić. Liście i łodygi zbieramy cały sezon i suszymy w przewiewnym, ciemnym miejscu lub w temperaturze 30 - 40 stopni. Korzenie zbieramy jesienią, oczyszczamy, płuczemy i suszymy, jeśli suszenie odbywa się w suszarce nie przekraczamy 45 stopni. Kwiaty zbieramy w okresie kwitnienia zazwyczaj jest to lipiec, sierpień, suszymy jak liście. Nasiona podagrycznika zwane "etiopskim kminkiem" suszymy jak kwiaty i przechowujemy w szczelnie zamkniętym słoju w ciemnym miejscu. Przechowujemy w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Suszone ziele możemy przechowywać do dwóch, a nawet trzech lat. Możemy zmielić go na proszek i dodawać do szejków, bądź namoczyć uprzednio parę godzin w wodzie i wyciskać sok. Możemy również zaparzać i pić w formie naparu. Nasiona możemy również używać jako przyprawy do potraw i sałatek. Można z niego przygotowywać zupy, przyrządzać jak szpinak bądź smażyć całe liście w cieście naleśnikowym, podobnie jak kwiaty czarnego bzu. . . . NAPAR 1 łyżkę stołową suszonego lub świeżego ziela zalewamy jedna szklanką wrzątku, parzymy pod przykryciem 15 minut. Przecedzamy pijemy 3 - 4 razy dzienne. W kuracji podagry, hemoroidów, zapaleniach układu moczowego, kamicy nerkowej, problemach trawiennych. Do naparu możemy również używać kwiatów i nasionek. . . . NAPAR Z NASION I PEELING NA PIĘKNĄ CERĘ 1 łyżkę nasionek podagrycznika zalewamy szklanką wrzątku, parzymy 15 minut pod przykryciem. Używamy do przemywania cery, z ziarenek możemy także przygotować peeling, w tym celu dodajemy łyżeczkę oleju kokosowego, mieszamy i wykonujemy masaż twarzy. Doskonały będzie dla osób borykających się z zaskórnikami, trądzikiem i wszelkimi wypryskami. Ale posiada również właściwości rozjaśniające i odżywiające cerę. . . . MASECZKA ZE ŚWIEŻYCH LIŚCI Umyte liście rozdrabniamy blenderem, ewentualnie siekamy nożem i ugniatamy aż puszczą sok i osiągną konsystencję papki. Nakładamy na umytą i oczyszczoną twarz na około 15 - 20 minut. Dodatkowo możemy dodać łyżkę siemienia lnianego lub w przypadku przebarwień odrobinę soku z cytryny. . . . NALEWKA Z KORZENI Korzenie wykopujemy wczesną wiosną, płuczemy i siekamy. Układamy w słoju i zalewamy wódką 40 % w stosunku 2 części korzeni 1 część alkoholu. Wytrawiać w ciemnym miejscu 30 dni, przefiltrować. Używamy do wcierania w przypadku dny moczanowej, zapaleniu stawów, korzeni nerwowych, mięśni. Przy lumbago, zakwasach i wszelkich bólach stawów i naciągniętych mięśniach. . . . PODAGRYCZNIK KISZONY Do kiszenia podagrycznik świetnie komponuje się z kapustą, ale możemy dodawać go do kiszenia wszelkich innych warzyw i owoców. Oczywiście polecam również kiszenie samego podagrycznika. do kiszenia wybierajmy świeże i młode listki. Wkładamy je do wyparzonych słoików, dociskamy aby wypełnić słoik, kisimy tak jak wszelkie inne kiszonki czyli zalewamy wodą z sola, jedna łyżka soli na litr wody. Kisi się bardzo szybko i jest gotowy już po kilku dniach. Do kiszenia możemy dodać przyprawy i inne zioła. . . . PESTO Z PODAGRYCZNIKA I POKRZYWY 2 garści podagrycznika, 1 garść pokrzywy, 1 szklanka namoczonych uprzednio ziaren słonecznika i orzechów (pół na pół), 3 ząbki czosnku. Ziele podagrycznika i pokrzywy opłukać, poszatkować. Wszystko razem zblendować, doprawić do smaku sokiem z cytryny, solą, pieprzem. Takie pesto możemy również przygotować z awokado, wtedy zamiast orzechów i słonecznika używamy awokado. . . . KAWIOR Z PODAGRYCZNIKA Ziele opłukać, osuszyć dokładnie i posiekać posypać solą kłodawską lub inną dobrej jakości solą, na 500 gramów ziela 2 łyżki soli, wymieszać, przełożyć do słoika, zamknąć szczelnie i przechowywać w lodówce lub w chłodnym miejscu. Dodawać do potraw jako przyprawę w okresie zimowym. . . . . PRZYPRAWA KMINKOWA LUB JAŁOWCOWA Umyte, osuszone ziele wymieszać w proporcji 1 : 1 z suchym kminkiem lub jałowcem. Wszystko razem dokładnie rozdrobnić i przełożyć do słoika. Przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu. . . . SAŁATKA Z DZIKICH ZIÓŁ 2 garście młodego podagrycznika, pęczek czosnku niedźwiedziego, 8 listków mniszka lekarskiego, 2 garście pokrzywy, parę listków i kwiatów miodunki. Wszystkie liście pokroić, skropić sokiem z cytryny, dodać główkę przeciśniętego ząbka czosnku wymieszanego z 2 łyżkami oleju, sól ziołową, pieprz. . . . ZIELONA SAŁATKA ZIOŁOWA 1 główka sałaty, 2 mięsiste pomidory, 1 łyżka posiekanych listków bluszczyka kurdybanka, 2 łyżki posiekanych listków podagrycznika, 2 łyżki kwiatów stokrotki. Umyte posiekane listki skropić sokiem z cytryny, wkroić pomidora, dodać sól, pieprz odrobinę oleju na zimno tłoczonego, posypać stokrotkami. . . . SURÓWKA Z WARZYWAMI 1 pęczek rzodkiewki, 2 łyżki posiekanego kopru, 2 garście podagrycznika, 1 marchewka, główka sałaty lub pół główki kapusty pekińskiej, 0,5 ogórka, 1 łyżka nasion konopi, 1 słodka gruszka. Marchew zetrzeć na tarce, ogórek i gruszkę w kotkę, rzodkiewkę w plasterki, skroić podagrycznik i kapustę, doprawić octem winnym, solą, pieprzem lub innymi przyprawami. Posypać koperkiem i nasionami konopi. . Mam nadzieję, że zachęciłam was do spożywania tego wspaniałego ziela i korzystania z jego właściwości. Tym bardziej, ze nie ma przeciwwskazań do stosowania go i mogą się nim cieszyć wszyscy. Trudno go również pomylić z innym ziołem, najbardziej podobny jest do niego dzięgiel leśny, ale jest również jadalny oraz świerząbek również jadalny. Na koniec jeszcze dodam taka ciekawostkę pewien Święty prawosławny Serafim Sarowski mnich, mistyk i pustelnik przez dwa lata żywił się wyłącznie podagrycznikiem, w okresie letnim świeżym, a w okresie zimowym suszonym i kiszonym. Pozdrawiam Dziewanna - Elżbieta. Warto wiedzieć: 0 min 1 porcja Składniki: Podagrycznik trochę Cukier 4 łyżki na 1 l wody Duży słój Sposób przygotowania: KROK 1: Zbieramy podagrycznik , jeżeli mamy ogród to jednocześnie wyplewimy trochę uciążliwego, ale zdrowego chwastu. KROK 2: Podagrycznik myjemy i osuszamy. KROK 3: Ziele siekamy i wkładamy do słoika do połowy (wielkość zależy od tego ile chcemy zrobić octu). Ja podagrycznik robię w słoiku 3 l lub 5 l. KROK 4: Do przegotowanej wody dodajemy cukier- 4 łyżki na 1 l. Studzimy i letnią zalewą zalewamy ziele do wysokości 3/4 słoika. Przykrywamy gazą lub ręcznikiem papierowym i zabezpieczamy gumką, aby meszki nie powłaziły. KROK 5: Przez 3 tygodnie codziennie (najlepiej 2 razy) mieszamy drewnianą wyparzoną łyżką. Po 3 tygodniach możemy przecedzić i zlać do butelek lub zostawić jeszcze na 3 tygodnie, ale nie musimy już mieszać. Na wierzchu powinna zrobić się matka octowa, którą można wykorzystać do zrobienia nowego octu, fermentacja będzie szybsza. KROK 6: Na zdjęciu w butelce jest ocet nastawiony 19 kwietnia, przecedzony i zlany 15 maja. W słoiku z tylu ocet nastawiony 3 maja, stoi już bez mieszania. Będę go zlewała 2 tygodnie. KROK 7: Ocet z podagrycznika możemy stosować jako kurację wspomagającą przy bólach stawów. Podagrycznik pomaga usuwać sole kwasu moczowego, które gromadzą się w stawach i powodują bóle. Zresztą dawno już był stosowany na podagrę, (dnę moczanową) jako naturalne lekarstwo. Ocet pijemy z wodą 1-3 razy dziennie przez 2 tygodnie- 1 łyżeczka na pół szklanki wody przed jedzeniem. Poza tym ocet można wykorzystać do sałatek. Spodobał Ci się ten przepis? Podziel się nim i zgarnij punkty! Czy rejestracja jest konieczna do korzystania z zasobów serwisu? Nie, nie jest konieczna. Użytkownicy niezarejstrowani w serwisie mają swobodny dostęp do przepisów, artykułów, komentarzy i innych treści zamieszczonych w serwisie - nie mogą ich jednak dodawać. Tylko zarejestrowany Użytkownik serwisu może dodać własny przepis, napisać komentarz lub artykuł (w tym wypadku konieczny będzie kontakt z Administratorem). Ponadto zarejestrowani Użytkownicy mają możliwość grupowania ulubionych przepisów i tekstów, biorą udział w Rankingu punktowym i wreszcie - mają możliwość wymiany zdobytych punktów na nagrody. Gdzie mogę znaleźć Regulamin serwisu? Regulamin serwisu Dlaczego nie mogę się zalogować? Najczęstsze przyczyny problemów z logowaniem: 1. Czy konto w serwisie zostało aktywowane? W mailu potwierdzającym rejestrację w serwisie znajduje się link aktywacyjny - logowanie do serwisu będzie możliwe dopiero po kliknięciu tego linku i aktywowaniu konta. 2. Czy podczas wpisywania hasła był wciśnięty Caps Lock? System rozróżnia małe i duże litery w haśle, dlatego klawisz Caps Lock musi być wyłączony w trakcie wpisywania hasła. 3. Czy wpisane hasło było prawidłowe? Jeżeli nie pamiętasz hasła użytego przy rejestracji w serwisie, można użyć przycisku "Reset hasła", który znajduje się poniżej okna logowania. W jaki sposób mogę się wylogować z serwisu? Wystarczy kliknąć na symbol otwartych drzwi znajdujący się w prawym górnym rogu ekranu (na belce z danymi zalogowanego Użytkownika). Jak mogę szybko dotrzeć do interesujących mnie treści w serwisie? Serwis wyposażony został w dwie wyszukiwarki: - wyszukiwarka ogólna na belce menu głównego - przeszukuje wszystkie treści w serwisie (przepisy, artykuły, newsy, porady), szuka zadanej frazy zarówno w tytule, jak i w treści, - wyszukiwarka przepisów na stronie Przepisy - szuka zadanej frazy w nazwie i w składnikach, dodatkowo wyposażona została w filtry. Jak mogę usunąć przepis z ulubionych? Wystarczy otworzyć zakładkę Polubione i znaleźć przepis (lub inny wpis), który ma być usunięty z ulubionych. Następnie klikamy na ikonkę serca (tę samą, która służy do polubienia) i gotowe - przepis powinien zniknąć z zakładki Polubione. Jak mogę skomentować przepis? Przepisy mogą komentować wyłącznie zalogowani Użytkownicy. Wystarczy kliknąć na ikonkę dymku dialogowego, która znajduje się zawsze poniżej przepisu (obok ikonki serca). Gdzie mogę zobaczyć ile mam punktów na koncie? Użytkownik ma do dyspozycji 2 sposoby prezentacji zgromadzonych na swoim Koncie punktów: - Całkowita liczba punktów zgromadzonych przez Użytkownika (wraz z punktami wymienionymi już na Nagrody) dostępna jest w Profilu Użytkownika (wymagana rejestracja i logowanie) oraz w Rankingu. - Aktualna liczba punktów dostępnych do wymiany na nagrody (całkowita liczba punktów zgromadzonych przez Użytkownika pomniejszona o punkty już wymienione na Nagrody) dostępna jest w profilu Użytkownika (wymagana rejestracja i logowanie). W jaki sposób mogę wymienić punkty na nagrody? Wystarczy odwiedzić zakładkę Nagrody i wybrać jedną z nagród (jeżeli pozwala na to stan punktów można wybrać wiele nagród). Następnie należy wybrać sposób dostarczenia przesyłki (możliwy jest odbiór osobisty w najbliższym sklepie ekologicznym lub usługa Poczty Polskiej). Podagrycznik to jedno z najczęstszych dzikich warzyw, w wielu ogrodach dosłownie plaga. Kiedyś go nie cierpiałem, teraz uwielbiam jego smak – kiedy nauczyłem się żeby zbierać tylko najmłodsze listki i opracowałem kilka dań z tą rośliną. Często dostaję pytanie czy nie można go pomylić z innymi trującymi baldaszkowatymi. Odpowiadam. Nie znam rośliny silnie trującej podobnej do podagrycznika. Najbardziej trujące baldaszkowate mają liście albo podobne do marchwi (drobno podzielone, np. u szczwołu) albo poszczególne listki są wąskie (szalej, rzadko na bagnach). Z roślin podobnych do podagrycznika (też z rodziny baldaszkowatych) na łąkach i w zaroślach spotykam zwykle: barszcz zwyczajny, świerząbek korzenny, dzięgiel leśny i pasternak zwyczajny. Najbardziej podobny jest dzięgiel leśny (Angelica sylvestris). Na szczęście też jest jadalny (choć ma silniejszy, bardziej korzenny smak). Oba gatunki mają liście nagie (bez włosków i szczecinek). U dzięgla w miejscach rozgałęzień szypułek listków pojawiają się często czerwone paseczki, u podagrycznika ich nie ma albo jest tylko jeden. Podagrycznik można też pomylić ze świerząbkiem korzennym (Chaerophyllum aromaticum). Często rosną wymieszane razem na skrajach lasów i na przydrożach. Świerząbek korzenny jest słabo rozpoznany chemicznie, ale nie ryzykowałbym jedzenia go, niektóre świerząbki są trujące, a z resztą ma nieprzyjemny zapach. Świerząbek korzenny jest szczeciniasto owłosiony, a podagrycznik ma liście i łodygi nagie. Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium) też jest owłosiony, ale jest jadalny po ugotowaniu. Odróżnimy go od razu po tym, że szczytowy listek nigdy nie jest owalno-lancetowaty (jak u podagrycznika i świerząbka i dzięgla) ale 3 lub 5 klapowy. Pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa) ma jadalne korzenie, ale liście są niezbyt niesmaczne. Listki ułożone są równolegle wzdłuż głównej osi liścia. Stoją na sztorc, 90 stopni od płaszczyzny liścia. Górny listek klapowany jak u barszczu. Podagrycznik zbieramy wiosną, a w lecie w miejscach wilgotnych, gdzie był wcześniej skoszony, np. w trawnikach, na łąkach czy przy ścieżkach. Właśnie teraz w lipcu możemy go znaleźć w takich miejscach. Najsmaczniejsze są ogonki liściowe. Zbierając podagrycznik odcinamy dolne 1-3 cm ogonka, tą część która jest zaczerwieniona. Można z resztą od razu go tak zrywać, żeby zerwać bez tej części. Pamiętajmy, że nawet jadalna dzikie warzywa jedzone w nadmiarze, codziennie mogą mieć niezbadany na nas wpływ. Jednak jedna miska ugotowanego podagrycznika na pewno nam nie zaszkodzi. Uwaga! Wiele roślin baldaszkowatych: seler, pietruszka i także właśnie podagrycznik to silne afrodyzjaki! Może dlatego podagrycznik tak chętnie jedzą króliki. GULASZ WOŁOWY Z PODAGRYCZNIKIEM 250 g wołowiny, 100 g ogonków liściowych podagrycznika, 300 g przetartych pomidorów lub 600 g świeżych, 1 marchewka, 1 cebula, 3 ziemniaki, 30 ml czerwonego wytrawnego wina i łyżka cukru (lub słodkie wino i pół łyżki cukru), sól, pieprz Wołowinę, marchewkę, ziemniaki i cebulę pokroić w drobną kostkę, zalać wodą (ok. 1 l) i dusić przez ½ godz. Dodać pomidory i wino (bez skórki, pokrojone), osolić do smaku. Dusić kolejne 10 min. Dodać 4 łyżki oliwy z pierwszego tłoczenia. Posypać świeżo zmielonym pieprzem i pokrojonymi jak najdrobniej ogonkami podagrycznika. Zdjąć z ognia i serwować z chlebem. GRATIN Z PODAGRYCZNIKIEM 100-200 g liści podagrycznika z ogonkami, 1-2 kg ziemniaków, 300-600 ml śmietany, kilka ząbków czosnku, kilka ziaren pieprzu, ½ łyżeczki soli Ziemniaki obrać, pokroić w talarki i gotować ok. 5 minut, odcedzić. Podagrycznik oczyścić, odciąć same nasady ogonków liściowych (te zaczerwienione). Liście i resztę ogonków posiekać drobno. Do naczynia żaroodpornego nalać kilka łyżek tłuszczu (np. oliwy). Włożyć do niego podgotowane ziemniaki i podagrycznik (wymieszane), i czosnek (w kawałkach lub posiekany). Zalać śmietaną, posypać pieprzem i solą. Przykryć naczynie pokrywką, włożyć do piekarnika (temp. ok. 150-180 stopni C). Wyciągnąć kiedy śmietana z wierzchu zacznie się rumienić (zwykle ok. 30-40 minut). Nazwa tej dość powszechnie występującej w naszym klimacie rośliny – podagrycznik pospolity – nawiązuje do faktu, że dawniej leczono nim podagrę, czyli dnę moczanową. Już ten fakt daje pewne pojęcie o tym, że obecnie roślina ta, uważana za pospolity chwast, jest zdecydowanie nie doceniana. 1 Podagrycznik – występowanie2 Podagrycznik – właściwości lecznicze3 Co właściwie zawiera ta zwykła – niezwykła roślina?4 Dlaczego warto stosować podagrycznik?5 Podagrycznik – stosowanie6 Podagrycznik na podagrę i nie tylko7 Podagrycznik – jak jeść, jak stosować? 8 Smoothie i pesto z podagrycznika – przepisy9 Podagrycznik – gdzie kupić, jak znaleźć?10 Podagrycznik – wróg czy przyjaciel? Podagrycznik – występowanie Podagrycznik, znany również jako barszlica, sznitka, czy krzemionka, jest gatunkiem rodzimym w europie i Azji. Występuje również w Ameryce Północnej, Japonii a nawet Australii i Nowej Zelandii, gdzie należy do gatunków zawleczonych. W Polsce występuje bardzo powszechnie na terenie całego kraju i jest traktowany jak trudny do wyplenienia, pospolity chwast. Rozrasta się przez kłącza i dzieje się to naprawdę szybko. Na ugorach często widujemy całe dywany podagrycznika. Dlatego właśnie jest darzony nieskrywaną niechęcią przez ogrodników. Tymczasem ta niedoceniona roślina posiada naprawdę pożyteczne właściwości. Podagrycznik – właściwości lecznicze Zioło podagrycznik znane było już ludziom pierwotnym. Przede wszystkim zapewne z uwagi na właściwości łagodzenia bólu w artretyzmie i zdeformowanych stawach. W średniowieczy spotkać go można było w ogrodach przyklasztornych, gdzie był hodowany zarówno ze względu na właściwości lecznicze, jak i walory odżywcze. Liście podagrycznika pospolitego zawierają bowiem cenne witaminy i składniki mineralne, lecz nadaje się on do spożycia jedynie w ostateczności. Nietrudno sobie wyobrazić, że mnisi zapewne spożywali go w ramach ślubów skromności i ubóstwa. Tak naprawdę lecznicze właściwości podagrycznika zaczęły być cenione dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Co właściwie zawiera ta zwykła – niezwykła roślina? eteryczne olejki bakteriobójcze oraz grzybobójcze (limonen i felandren) witaminę C w ilości około 200 mg w 100g świeżych liści i pędów podagrycznika prowitaminę A, czyli karoten (12mg/100g) żelazo miedź wapń potas mangan magnez przeciwutleniacze (flawonoidy) saponiny o działaniu moczopędny Udowodniono, że alkoholowy wyciąg z podagrycznika, ma właściwości hamowania rozwoju gronkowca – bardzo niebezpiecznej dla organizmu bakterii. Świeże liście podagrycznika mają również właściwości odkażające, spokojnie i skutecznie możemy je przykładać na rany, gdy akurat nie mamy możliwości zastosowania innych środków. Mimo takiego bogactwa składu, podagrycznik jest wykorzystywany raczej w kuchni, niż w aptece. Świeże pędy i młode liście tej rośliny z dodatkiem rzeżuchy, doskonale nadają się na sałatkę. Dlaczego warto stosować podagrycznik? Przede wszystkim podagrycznik pospolity jest środkiem naturalnym w czystej postaci. Skutecznie pomagał w leczeniu artretyzmu naszym przodkom, pomoże i nam. Jest rośliną powszechnie dostępną w naturze, więc nawet nie musimy go siać, czy sadzić. Wystarczy rozejrzeć się po łąkach, albo po prostu poczekać, aż pojawi się w naszym ogrodzie. Doskonale sprawdza się nawet przy urazach sportowych, zamiast popularnych, reklamowanych maści – może nie zadziała błyskawicznie, ale za to skutecznie. Pomaga usuwać kwas moczanowy z organizmu, skutecznie leczy podagrę i reumatyzm. Pomaga przy niezwykle bolesnej rwie kulszowej. Leczy zaburzenia funkcjonowania jelit i przyspiesza trawienie. Pomaga w leczeniu kamicy nerkowej i chorób pęcherza moczowego. Ma właściwości wybitnie oczyszczające organizm z wszelkiego rodzaju toksym. Wspomaga działanie wątroby. Działa antyoksydacyjnie, więc ma pozytywny wpływ na spowolnienie procesu starzenia się organizmu. Zwalcza szkodliwe drobnoustroje. Napar z podagrycznika pospolitego do przemywania pomaga zwalczać trądzik. Przemywanie ran naparem przyspiesza gojenie. Podagrycznik – stosowanie Podagrycznik wzorem średniowiecznych mnichów można spożywać bezpośrednio dodając liście do sałatek. Można również stosować susz, lub susz sproszkowany – jeśli nie uda nam się zebrać rośliny i wysuszyć osobiście, dostaniemy podagrycznik w sklepie zielarskim właśnie w takiej postaci. Świeże, zmielone lub zmiażdżone liście (powinien puścić soki), mogą być stosowane w charakterze okładu przyspieszającego gojenie. Podobnie zadziała zaparzony susz, z którego możemy również sporządzać pożyteczne napary. Nalewki alkoholowe z podagrycznika pomagają pozbyć się z organizmu gronkowca. Działają również przeciwgrzybiczo, a jak wiadomo zagrzybienie organizmu jest w dzisiejszych czasach problemem dość powszechnie występującym. Może być stosowany jako skuteczna pierwsza pomoc w łagodzeniu ukąszeń owadów – również uciążliwych komarów, które często atakują nas w m,miejscach, gdzie właśnie podagrycznik mamy pod ręką. Może być stosowany jako pasza. Bydło nie bardzo go lubi, ale chętnie jedzą go świnie. Jeśli mamy w domu królika, warto poczęstować go od czasu do czasu podagrycznikiem. Pozytywnie wpłynie na jego zdrowie i kondycję. Ponadto króliki po prostu uwielbiają liście podagrycznika. Jak widzimy podagrycznik można stosować na mnóstwo sposobów, ważne, żeby po prostu zacząć to robić, by wreszcie ta pożyteczna roślina trafiła na właściwe jej miejsce w naszym zielniku i jadłospisie. Podagrycznik na podagrę i nie tylko Ciekawostką jest, że podagrycznik pospolity pochodzi z tej samej rodziny, co np. pietruszka, kolendra, czy troszkę mniej znany arcydzięgiel. Jego nazwa mówi bardzo wiele o jej dawnym zastosowaniu. Jeśli więc roślinę tę nazwano w ten sposób, musiała ona naprawdę działać na dnę moczanową, co współcześnie jest nadal wykorzystywane w medycynie alternatywnej i ziołolecznictwie. Oprócz działania wynikającego z jego nazwy, może on pomóc osobom cierpiącym na różnego rodzaju stany zapalne stawów. Potwierdzone jest również lekkie działanie grzybobójcze oraz bakteriobójcze. Jego niebywałą zaletą jest również to, że łagodzi ból, może być zatem stosowany przez osoby, które z jakichś powodów nie mogą brać standardowych leków przeciwbólowych. Bogate zastosowanie podagrycznik znalazł w domach naszych babć i prababć, natomiast warto sięgnąć po tę niezwykłą roślinę, gdy cierpimy na powyżej wymienione dolegliwości również w czasach, gdy mamy do wyboru różne inne środki. Naturalne leki pochodzenia roślinnego mogą i powinny być traktowane jako terapia wspomagająca. Ich używanie najlepiej jest skonsultować z lekarzem, chociażby tym pierwszego kontaktu. Podagrycznik – jak jeść, jak stosować? Podagrycznik używany jest w kuchni jako zamiennik szpinaku, można go podawać w różnego rodzaju sosach, dobrze łączy się z czosnkiem. Roślina ta zbiera dobre opinie od pań domu, które podają go w domach jako element zrównoważonej, zdrowej diety. Jeśli jednak nie chcemy gotować podagrycznika, możemy użyć świeżych liści w sałatkach lub surówkach. Podagrycznik kiszony to bogactwo witamin, ma on dużą zawartość kwasu mlekowego i zachowuje oczywiście swoje działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. W takiej formie polecany jest w szczególności kobietom, które cierpią na nawracające infekcje intymne, oczywiście jako terapia wspomagająca, która wprowadzona zostanie w porozumieniu z ginekologiem. Smoothie i pesto z podagrycznika – przepisy Z podagrycznika można zrobić także smoothie, podobnie, jakbyśmy postępowali ze szpinakiem czy jarmużem. Liście należy umyć i umieścić w blenderze z wybranymi przez siebie składnikami. Dobrze będzie się komponować z dodatkiem orzechów. Taki zdrowotny koktajl na pewno sprawi, że poczujemy się lepiej, zyskamy dużo energii i chęci do działania, co jest szczególnie istotne w okresie jesienno-zimowym, niestety wtedy podagrycznik nie jest dostępny. Jest jednak sposób na to, ażeby móc cieszyć się produktami spożywczymi z podagrycznika przez cały rok. Wystarczy wykonać z niego pesto, które następnie możemy przechowywać w słoiku w lodówce. Do tego również będzie potrzebny blender, orzechy starte na gładką miazgę oraz oliwa z oliwek. Jeśli jednak nie podoba nam się pomysł jedzenia podagrycznika, zawsze możemy sięgnąć po suszone liście, z których można zrobić napar do picia lub przemywania. Pamiętajmy jednak, aby naparu nie słodzić, cukier bowiem może polepszyć smak napoju, na pewno jednak nie sprawi, że stanie się on zdrowszy. Podagrycznik – gdzie kupić, jak znaleźć? Aby dowiedzieć się jak wygląda podagrycznik, najlepiej wyszukać jego zdjęcia w encyklopedii roślin lub w wyszukiwarce – jednak tylko w sprawdzonych źródłach! Sam opis niewiele może nam pomóc, ponieważ kwiat można pomylić z wieloma innymi roślinami, chociażby z miętą, ze względu na kolor i kształt liści. Z tego samego powodu raczej nie zaleca się poszukiwania tej rośliny na własną rękę. Podagrycznik to chwast, a więc można go spotkać w wielu miejscach. Jeśli jesteśmy pewni, że mamy z nim do czynienia, oczywiście możemy go zbierać, jednak wymaga to wprawnego oka zielarza. Zaleca się mimo wszystko zaopatrywanie się w tego typu produkty w zaufanym źródle. W ten sposób przechodzimy do bardzo ważnej kwestii: wiele osób, które wyszukuje informację na temat ziela podagrycznika, zastanawia się gdzie kupić te wspaniałe zioło lecznicze. Odpowiedź nasuwa się oczywiście sama – najlepiej udać się do apteki lub sklepu zielarskiego. Podagrycznik – wróg czy przyjaciel? Pomimo wszystkich prozdrowotnych właściwości, ogrodnicy często chcą wiedzieć jak pozbyć się podagrycznika z ogródka, traktując go jako chwast. Jest kilka sposobów na jego zwalczanie, wiele z nich można znaleźć na specjalistycznym forum. Metoda czysto fizyczna: należy przekopać ziemię na głębokość co najmniej 30 cm, następnie usunąć wszelkie kłącza. Jest to czynność, którą należy powtarzać, nie wystarczy zrobić tego jednorazowo. Inną opcją jest regularne stosowanie środków chemicznych, tzw. Herbicydów, które usuną niechciany chwast z naszego ogrodu. Oczywiście, podobnie jak w przypadku pierwszej metody, taki zabieg trzeba powtarzać kilka razy w sezonie. Powierzchowną, ale całkiem skuteczną metodą jest po prostu koszenie ziela, niestety ma ona swoje minusy – co jakiś czas ziele będzie odrastać, co wymagać będzie od nas powtarzania procesu koszenia kilka razy. Jak widać wszystkie powyższe metody wymagają kilkukrotnego powtórzenia, choć metoda z przekopywaniem ma większe szanse na powodzenie, niż pozostałe. Jest jeszcze inna możliwość, która jednak nie dotyczy każdego z nas: możemy spróbować ziele podagrycznika polubić i zamiast się go pozbywać, zacząć korzystać z jego korzystnego wpływu na nasze zdrowie. Oczywiście wybór należy do nas!

jak zrobić maść z podagrycznika