16 października 2021 przypada 43. rocznica wyboru Karola Wojtyły na papieża. 16.10.1978, dokładnie o godzinie 18.18 z komina nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym. W rocznicę wyboru Jana Pawła II prezentujemy wyjątkowe zdjęcia z pielgrzymek Ojca Świętego do Polski. Przejdź do galerii, by zobaczyć zdjęcia. Dzieciństwo i młodość Karola Wojtyły. Karol Józef Wojtyła, tak bowiem nazywał się Jan Paweł II, urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku nieopodal Krakowa, jako drugi syn Emilii i Karola Wojtyłów. Został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 r. przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Według Biblii, z tej góry na Ziemię Obiecaną patrzył Mojżesz i na niej zmarł. Jan Paweł II modlił się w samotności przez dłuższą chwilę i jak Mojżesz próbował dostrzec z niej Ziemię Świętą. Niestety, przeszkodą była niewielka mgła. Kolejnym punktem papieskiego pielgrzymowania śladami dziejów zbawienia było Wadi al Gutowski: nie będzie już można powiedzieć, że Jan Paweł II, Karol Wojtyła nie wiedział, że księża wykorzystują nieletnich TVN24 Helikopter z Ojcem Świętym wylądował 9 czerwca o godzinie 16.15 nieopodal zespołu klasztoru kamedulskiego nad Wigrami. Jan Paweł II wyglądał na bardzo zmęczonego. Przyjćit kwiaty od dzieci, wysłucha! krótkich powitań. Kropił drobny deszcz, a kiedy Ojciec Święty wsiadł do samochodu, spadła ulewa. Przejeżdżając do Następnego dnia przewodniczył Mszy św. na lotnisku w Kruszynie. Podczas drugiej wizyty w diecezji włocławskiej w 1999 roku Jan Paweł II z kolei odwiedził sanktuarium w Licheniu, gdzie poświęcił monumentalną bazylikę Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski. Zobaczcie zdjęcia dmt0Yq9. MagazynWędrujemy śladami św. Jana Pawła II po Podkarpaciu 16 października 1978 roku na Stolicę Piotrową wybrany został pierwszy od 455 lat papież nie Włoch (wcześniej był to pochodzący z Niderlandów papież Hadrian VI) Polak Karol Wojtyła. Spowodowało to popłoch w elitach ówczesnej władzy w Watykanie.... Magazyn„To było radosne zaskoczenie”. Czterdzieści dwa lata temu Polak został papieżem „Karol Wojtyła głową Kościoła rzymskokatolickiego. Nowy papież przyjął imię Jana Pawła II” - donosił Kurier Lubelski z 17 października 1978 r. Dzień wcześniej wyboru dokonali kardynałowie zgromadzeni w Watykanie. Tak rozpoczął się 27-letni... MagazynPilnujcie mi tych szlaków! W góry śladami Karola Wojtyły Jan Paweł II kochał górskie wędrówki, a Podhale, Beskidy, Gorce były dla niego najbliższym zapleczem. Planując tegoroczne wakacje warto przejść szlakami, po jakich chodził nasz Ojciec Święty. MagazynWiara i Kościół: Rodzice Jana Pawła II mogą trafić na ołtarze Sto lat temu - 18 maja 1920 urodził się w Wadowicach Karol Wojtyła. 7 maja 2020 roku w tym samym mieście rozpoczął się proces beatyfikacyjny jego rodziców Emilii z Kaczorowskich i Karola seniora. MagazynPogrzeb Jana Pawła II. Najbardziej tłumny i najbardziej radosny pogrzeb w naszych czasach Piętnaście lat temu - 8 kwietnia 2005 roku w Rzymie odbył się pogrzeb papieża Jana Pawła II. Szacuje się, że z tej okazji do Wiecznego Miasta przyjechały 4 mln ludzi. Magazyn102. rocznica urodzin św. Jana Pawła II. Dzieciństwo i młodość Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. Karol został ochrzczony 20 czerwca... Magazyn15. Rocznica śmierci Jana Pawła II. Jakim go pamiętamy? [ZDJĘCIA] 2 kwietnia mija 15. rocznica śmierci wybitnego Wadowiczanina, Świętego Jana Pawła II. Tego dnia w 2005 roku o godzinie papież „powrócił do domu Ojca”. Jakim go pamiętamy? Prezentujemy galerię najciekawszych zdjęć związanych z Janem Pawłem... Magazyn40 lat temu papież zdjął z Polaków strach Ósmego, dziewiątego i dziesiątego czerwca 1979 roku dobiegała końca pierwsza pielgrzymka polskiego papieża do ojczyzny. Za mniej niż 500 dni w gdańskiej stoczni podpisano porozumienia sierpniowe. Wybuchła „Solidarność”. MagazynRelikwie Jana Pawła II trafiły do kościoła w Zagorzycach Wprowadzenie relikwii Jana Pawła II do kościoła parafialnego w Zagorzycach Dolnych. MagazynZ naszej wadowickiej klasy zostałem już tylko ja Eugeniusz Mróz jest ostatnim żyjącym kolegą szkolnym polskiego papieża. Byli nie tylko przyjaciółmi ze szkolnej ławki, ale i sąsiadami w wadowickiej kamienicy Chaima Bałamutha. Pan Eugeniusz świętował niedawno 99. urodziny. MagazynJan Paweł II i Franciszek mają wspólną cechę: obaj to entuzjaści futbolu Jolanta Reisch-Klose przez wiele lat była dziennikarką Radia Opole. Jest także pisarką. W tym roku wydała książki o dwóch papieżach:„Franciszek – papież tysiąca uśmiechów” i „Dlaczego Jan Paweł lubił wtorki?”. MagazynIstniała blokada informacyjna wokół Jana Pawła II Nasz papież miał idealistyczną wiarę w wysokie morale księży i biskupów - mówi znany publicysta katolicki Janusz Poniewierski. - Trudno mu było uwierzyć, że ktoś z nich mógł być zepsuty HistoriaPapież Polak, profesor, święty, wujek. Jan Paweł II Mija 40 lat od wyboru kardynała Karola Wojtyły na Ojca Świętego. - Jan Paweł II może nadal na nas oddziaływać - przekonuje ks. prof. Alfred Wierzbicki. MagazynW polskiej polityce nie ma ducha Jana Pawła II Rozmowa z ks. prof. Tadeuszem Dolą, przewodniczącym Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk, emerytowanym profesorem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. MagazynNiezwykła figura, którą dwa razy koronował Karol Wojtyła 22 czerwca przypadła 35. rocznica rekoronacji Piety Limanowskiej, której dokonał na krakowskich Błoniach Jan Paweł II podczas drugiej pielgrzymki do Polski w 1983 r. Słynąca łaskami figura Matki Boskiej Limanowskiej jest wyjątkowa dlatego,... MagazynEugeniusz Mróz: Zdawałem maturę z Karolem Wojtyłą W maju 1938 roku w szacownym gimnazjum w Wadowicach egzamin dojrzałości zdawało 40 uczniów z roczników 1920-1921 i dwóch starszych eksternistów. W gronie maturzystów był przyszły papież Jan Paweł II oraz opolanin Eugeniusz Mróz. I to on wspomina... WiadomościRzeszów i Kolbuszowa chcą przejąć pomnik papieża z Ploërmel Najpierw pomnik Jana Pawła II z Ploërmel chciał przejąć powiat sochaczewski. Teraz takie chęci wyraził też powiat kolbuszowski i Rzeszów. MagazynSzorstka przyjaźń przyjaciół papieża: Wanda Półtawska i kard. Dziwisz Ona: kobieta wybitna, zdecydowana, wierna poglądom. Z Janem Pawłem II łączyła ją głęboka przyjaźń; miała na niego wielki wpływ. On: hierarcha, najbliższy współpracownik papieża. Czy Ona i On byli i są skonfliktowani? HistoriaDni, które zmieniły kardynała Wojtyłę w papieża Jana Pawła II 39 lat temu, jak teraz, 16 października wypadał w poniedziałek. To był ten dzień, który zmienił świat. MagazynŚwięty Jan Paweł II o uchodźcach Papież mówił, że wyrazem katolickości jest gościnność udzielana uchodźcom niezależnie od przynależności religijnej MagazynPielęgniarka, która pokazała Wojtyle, czym jest cierpienie Poznajcie Hannę Chrzanowską, krakowską pielęgniarkę, przyjaciółkę Karola Wojtyły. Rozmawiamy o niej z Pawłem Zuchniewiczem, autorem książki „Siostra naszego Boga”. Wojtyła pomógł Hannie organizować pielęgniarstwo domowe, ale i ona pomogła jemu:... HistoriaŚląska księżna, która przywędrowała do nas z Bawarii Św. Jadwiga Śląska wyprzedziła swą epokę. Była przeciwniczką kary śmierci. Zakładała nie tylko klasztory, ale i szpitale. Także wędrowne. Angażowała się w politykę. W dniu jej święta - 16 października 1978 roku - Karol Wojtyła został papieżem. Magazyn"Powiem wam, co nasz papież myślał o seksie" Magda Siemion z Instytutu Międzykulturowego Dialogu Jana Pawła II napisała książkę o kontrowersyjnym tytule „Teologia ciała. Seks według Jana Pawła II cię wyzwoli”. My, katolicy, nie wyrośliśmy z kapusty ani nie przyniósł nas bocian - mówi. - Od... WiadomościSam siebie pytam, czy sprostam zadaniu? Sierpień 2005 roku. Kraków, przy dźwiękach dzwonu Zygmunta, wita nowego metropolitę. Arcybiskup Stanisław Dziwisz pod Wawel przyjechał z Watykanu zaledwie kilka tygodni wcześniej. Podobno - dość niechętnie. Miał liczyć na to, że po śmierci Jana... Modlił się żarliwie przez całe życie. Już jako młody chłopak. Koledzy mówili mu: „Będziesz księdzem”. Odpowiadał: „Nie jestem godny”. Miał 38 lat, gdy został biskupem, i 58, gdy został papieżem. Jednym z najbardziej uwielbianych i niezwykłych w historii świata. Karol Wojtyła: ostatnie tygodnie życia Był silny. Włosi nazywali go „Bożym atletą”. Ekipa niemieckiej telewizji wspominała, że podczas męczącej podróży do Afryki 20 lat temu papież, widząc ich wyczerpanie, potrząsnął ich za ramiona i zapytał: „Co z wami, chłopcy, żyjecie jeszcze?”. Wiele lat później sytuacja się odwróciła. To inni pytali: „A papież jeszcze żyje?”. Widzieli, jak cierpi, jak się nie poddaje. Jak pogrąża się w smutku. „Zwróciłem mu uwagę: »Wasza Świątobliwość, trzeba się uśmiechnąć, bo ludzie tego potrzebują«. A on: »Mam kłamać?«”. Mógł powiedzieć »pas«, ale wolał walczyć”, wspomina jeden z księży z bliskiego otoczenia papieża. „Jestem stary i przygnieciony ciężarem lat, ale serce mam młode”, Jan Paweł II mówił na spotkaniach z młodzieżą. Do końca nie rezygnował z pielgrzymowania po świecie, chociaż poruszał się już tylko na wózku, z samolotu wysiadał za pomocą specjalnej windy. Świat z przerażeniem oglądał postępy choroby: słabnący głos, trzęsące się ręce i głowę – efekt choroby Parkinsona. Pojawiały się sugestie, że powinien ustąpić. Odpowiadał: „Chrystus mnie powołał. Będzie wiedział, kiedy mnie odwołać”. Przed Wielkanocą 2005 roku wydarzenia toczą się lawinowo. W Wielką Środę, 23 marca, papież pojawia się na chwilę w oknie Pałacu Apostolskiego. Po twarzy spływają mu łzy. W prasie pojawiają się komentarze, że „wycieńczonym ciałem i milczeniem Ojciec Święty pisze być może najpiękniejszą ze swoich encyklik”. W Wielki Piątek nie odprawia już drogi krzyżowej w Koloseum, skulony przed telewizorem śledzi uroczystość. „Widzieliśmy to, czego nie było w telewizji. Tę rurkę w tchawicy, jak ciężko oddycha, jak walczy. To była jego droga krzyżowa. Jego krzyż”, mówią współpracownicy. Kilka dni później, 27 marca, ostatni raz staje w oknie swojego apartamentu. Jest zmieniony chorobą, trudno rozpoznać w nim dawnego papieża. Chce przemówić do tłumu zgromadzonego na placu św. Piotra, ale nie może. „Koło południa ksiądz Dziwisz poprosił, żebym przyszedł do pokoju Ojca Świętego. Pojawił się też kardynał Ratzinger. Pomodliliśmy się razem. Rozpoznawał nas jeszcze, był świadom, że idzie do Boga”, wspomina ksiądz Paweł Ptasznik, przez ostatnie 10 lat sekretarz papieski. Papież nie chciał jechać do szpitala. Doktor Renato Buzzonetti powie potem: „Gasł powoli, w bólu i cierpieniu, które znosił z wielką godnością. Momentami przypominał mi obraz Chrystusa na krzyżu”. Oficjalną przyczyną zgonu były infekcja i niewydolność sercowo-naczyniowa. Wcześniej Ojciec Święty przebywał w klinice Gemelli dziewięć razy, sześć razy był operowany. Mówił o niej: „drugi Watykan”. Jeszcze dziś nie ustają spekulacje, że mógłby nadal żyć, gdyby nie zamach, który mocno nadszarpnął jego zdrowie. „Wtedy byłem przy nim bardzo blisko. Usłyszałem dwa strzały i zobaczyłem, jak upadł na ziemię”, wspomina Arturo Mari, osobisty fotograf papieża. „Nie wiem, jak zrobiłem zdjęcia, bo wówczas runął cały mój świat. Potem nastała cisza, wszyscy zaczęli się modlić”. Mari nie zapomni gestu przebaczenia, jaki wykonał papież wobec Alego Agcy: „Ojciec Święty wszedł do celi mordercy z wyciągniętymi rękami. Agca nie wiedział, co zrobić. Papież podszedł do niego, przytulił go, położył jego głowę na swoim sercu. Wtedy uświadomiłem sobie, że mam do czynienia ze świętym. Wiele razy byłem świadkiem wielkich wydarzeń z jego udziałem. Kochał każdego bez względu na wiarę i kolor skóry”. W Asyżu, gdzie zebrał przedstawicieli wszystkich religii świata, w tym Indian i afrykańskich animistów, na wspólnej modlitwie o pokój, niektórzy pytali: „Ojcze Święty, to do którego Boga będziemy się modlić?”. Odpowiadał: „Nie będziemy się modlić do jednego Boga, tylko będziemy się modlić razem”. Dzień z życia Jana Pawła II Kiedy w jego sypialni na trzecim piętrze apartamentów papieskich zapalało się światło, była Gdy kładł się spać, dochodziła północ. „Rozpoczynał dzień od medytacji, mszy świętej, dziękczynienia, czytania duchowego”, wylicza kardynał Stanisław Dziwisz, nazywany „cieniem papieża” – to on trzymał go za rękę w chwili śmierci. „Papież uważał, że najważniejszą sprawą jest to, by się modlił – za świat, za Kościół, aby wciąż miał ręce podniesione do Boga. Jak Mojżesz”. Niektórzy dopatrywali się w tym mistycyzmu, choć kardynał Dziwisz zaprzecza, aby Wojtyła był mistykiem. Jednak modlitwa towarzyszyła mu w najprostszych zajęciach. Każdego przybywającego na audiencję papież „omadlał” i żegnając go, powierzał Bożej Opatrzności. Czynił to tak dyskretnie, że tylko wtajemniczeni o tym wiedzieli. Liczba audiencji wzrosła nieprawdopodobnie – do 500 rocznie! To był nadludzki wysiłek. Ojciec Święty nigdy jednak nie zaniedbywał kontaktów z ludźmi. Dla wielu był ostatnią deską ratunku, tak jak dla Franceski Mambro, terrorystki skazanej z mężem na dożywocie. „Wasza Świątobliwość, dla nas życie już nie ma sensu”, napisała. Odpisał: „Nie jesteście sami, będę się za was modlił”. Przestała myśleć o samobójstwie. Mimo rozlicznych zajęć sam przygotowywał swoje homilie, dokładnie czytał każdy dokument, zanim go podpisał. Był tytanem pracy. „Czasami było mi wstyd, jak widziałem, że on tak haruje, a ja tylko fotografuję”, mówi Arturo Mari. „Ale nawet w chwilach największego zmęczenia zachowywał poczucie humoru”. Podczas Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu nie wytrzymał i kichnął. „Okazuje się, że nawet kichnięcie może mieć sens ekumeniczny”, powiedział, budząc wesołość obecnych w Hali Ludowej. Niektórzy się zastanawiali, jak odnajdzie się w watykańskich apartamentach zajmowanych dotąd przez papieży z włoskiej arystokracji. Na ścianach dzieła mistrzów: Michał Anioł, Botticelli, Rafael. Papież wkroczył zamaszyście na salony, popatrzył i po góralsku rzucił do współpracowników: „No to chodźcie, może nie zginiemy w tej chałupie!”. Spojrzał na Dziwisza i westchnął: „Oj, Stasiu, to już koniec z nartami!”. „Karol Wojtyła wprowadził nowy zastrzyk energii, postanowił nie być więźniem Watykanu”, pisała potem prasa. Nie ukrywał swojego zamiłowania do sportu. Już na początku pontyfikatu zlecił odnowę zaniedbanego kortu tenisowego w letniej rezydencji Castel Gandolfo. Gdy rozpoczął budowę basenu, krytykowano, że to rozrzutność. Odpowiedział żartem, że jego pogrzeb i następne konklawe kosztowałyby więcej. Nie bał się mówić, że „świętość polega na zdolności dawania siebie innym i na cieszeniu się życiem”. „Byłem świadkiem pięciu pontyfikatów”, mówi Arturo Mari. „Poprzedni papieże niemal w ogóle nie opuszczali Rzymu. Z każdym nowym zmieniał się Watykan, ale najwięcej zmian zaczęło się, gdy nastał Jan Paweł II”. Nie chciał korzystać z sedia gestatoria, lektyki papieskiej. „Ależ bez sedia gestatoria Ojciec Święty nie będzie widziany! Może jakieś podium?”, naciskano. „Na podium nie wejdę, nie jestem mistrzem olimpijskim”, papież trwał przy swoim. Nazajutrz po wyborze, wbrew protokołowi, odwiedził w klinice Gemelli ciężko chorego kardynała Andrzeja Marię Deskura. „Doglądanie chorych to uczynek miłosierdzia”, powiedział. Przekraczał wszystkie granice. Na codzienne msze zapraszał duchownych i świeckich do swojej prywatnej kaplicy. Na początku pontyfikatu była to tak wielka nowość, że matka przełożona jednego z żeńskich zakonów w Rzymie po telefonicznym zaproszeniu uznała to za żart. Trzeba było aż wysłać posłańca, aby wszystko potwierdził. „Nieraz nadmiar cnót u jednej osoby prowadzi do szaleństwa”, przyznaje były rzecznik Watykanu Joaquín Navarro-Valls, psychiatra. „Ale u Jana Pawła II istniała wspaniała równowaga między wszystkimi jego cnotami. W ciągu 21 lat spędzonych u jego boku zrozumiałem, że obcuję ze świętym człowiekiem. Nie miałem wątpliwości”. Na pierwszej audiencji u Jana Pawła II najwięcej było Polaków, wielu miało łzy w oczach. „Nie płakać, ale modlić się”, powiedział wtedy wzruszony. A na koniec dodał: „Przyjeżdżajcie! Nie zostawiajcie mnie!”. Jan Paweł II: rodzina, dzieciństwo, młodość Jedno z ważniejszych zdjęć – Pierwsza Komunia Święta, 25 maja 1929 roku. Karol ubrany na biało, w dziewczęcych bucikach, bo w sklepach zabrakło obuwia dla chłopców! Smutek w oczach – miesiąc wcześniej umarła mu mama, Emilia z Kaczorowskich. Od tej pory dom jest na głowie seniora Karola Wojtyły, którego skromna emerytura wojskowa nie wystarcza na wszystko. Pierze więc, sprząta, szyje i zajmuje się kuchnią. Ale na obiady chodzi z Lolkiem, jak nazywają jego syna, do jadłodajni Alojzego Banasia. Trzy lata później kolejny cios. Umiera Mundek, ukochany starszy brat Karola, zapowiadający się na świetnego lekarza. Karol wspomina, jak z Mundkiem grał w piłkę, jak brat uczył go stać na bramce, robiąc z niego słupek, o czym zaświadczały liczne siniaki na całym ciele. I jak wędrowali po górach. Lolek był świetnym bramkarzem i doskonałym uczniem. Antoni Bohdanowicz często odrabiał z nim lekcje w kuchni u Wojtyłów. Przez niedomknięte drzwi zobaczył ołtarzyk w sąsiednim pokoju i kolegę żarliwie modlącego się na klęczniku. „Lolek, ty chyba pójdziesz na księdza!”, powiedział. A on na to: „Nie jestem godny”. Zawsze mierzył wysoko ponad przeciętność, również jego wiara była wyjątkowa. Jerzy Kluger, syn żydowskiego lekarza z Wadowic, szanował głęboką religijność Wojtyły. Przyjaźnili się, mieszkali po sąsiedzku. Kiedyś wpadł do kościoła, aby obwieścić rozmodlonemu koledze radosną nowinę, że dostali się do gimnazjum. Jakaś parafianka, widząc Żyda w takim miejscu, chciała go przegonić. Na to oburzony Karol Wojtyła: „Tak nie wolno! Wszyscy jesteśmy dziećmi tego samego Boga”. Głęboką religijność zawdzięczał ojcu, z którym co rano śpiewał godzinki. Juliusz Kydryński, brat słynnego Lucjana, przyjaciel Karola z krakowskiej polonistyki, ilekroć wyobrażał sobie, jak może wyglądać święty, widział seniora Wojtyłę, człowieka pogodnego, o nienagannych manierach. „Kiedy przenieśli się do Krakowa, panował u nich tak wielki niedostatek, że ojciec z braku pieniędzy na szewca sam naprawiał buty synowi”, napisał Kydryński we wspomnieniach. „18 lutego 1941 roku nagła śmierć zabrała Karolowi ojca. Nie zapomnę tej nocy, czuwania przy zwłokach. Sądzę, że to był w jego życiu przełom, który sprawił, że został księdzem”. Jeszcze na polonistyce wydawało się, że miłość do ołtarza i teatru ze sobą walczyły – Lolek stał się czołowym aktorem Teatru Rapsodycznego. Potajemnie w domach wystawiali Króla-Ducha, Beniowskiego, Pana Tadeusza, poezje Norwida i Wyspiańskiego. „Ale wtedy za to szło się do Oświęcimia. To był akt największej odwagi”, ocenia Halina Królikiewicz-Kwiatkowska, koleżanka z teatru. Nie chcieli więc uwierzyć, że w 1942 roku Karol postanowił poświęcić się służbie Bogu. Jan Paweł II: droga do świętości Swój marsz ku świętości Wojtyła zaczął jeszcze w Niegowici, gdzie został wikarym. Parafianie zapamiętali, jak brnął do nich w śniegu po pas w lichym palcie, jak leżał rozciągnięty na posadzce przed ołtarzem. Był jak święty Franciszek – kiedy chodził z kolędą, zawsze to, co dostawał od bogatszych, zaraz dawał biednym. Sam nie miał nic. Patrząc na niego, można było pomyśleć, że jest żebrakiem albo kloszardem. „Ale to ubóstwo było programowe, wynikało z całkowitego oddania się służbie Bogu i ludziom”, mówi kardynał Stanisław Ryłko. „Karol nie miał nigdy oszczędności w banku, własność nic dla niego nie znaczyła, może z wyjątkiem ekwipunku narciarskiego i turystycznego, który dostał od przyjaciół”. W 1958 roku, w wieku zaledwie 38 lat, został biskupem. Dowiedział się o tym... na spływie kajakowym z młodzieżą. Nazywali go „wujkiem”, a on ich swoją „rodzinką”. Razem odmawiali różaniec, codziennie też była msza święta. Czasem za ołtarz służyło dno odwróconego do góry kajaka, a skrzyżowane wiosła za krzyż. „To było dość niebezpieczne, bo ktoś ze wsi mógł zobaczyć. Ale Wojtyła się tym nie przejmował. Wyprzedzał swoją epokę, choć to był szok w całej krakowskiej diecezji”, mówi jeden z księży. W niektórych sprawach wydawało się jednak, że jest nienowoczesny. Na przykład nigdy nie nauczył się prowadzić samochodu. Ale tylko dlatego, że wolał czas w drodze spędzać na pracy. W chevrolecie, który dostał w spadku po kardynale Sapiesze, miał zamontowany stolik z lampką do czytania. Kiedy rodacy z Ameryki dali mu w prezencie nowoczesnego forda, zaraz zamienił go na skromniejszy samochód. Twierdził, że nie wypada kłuć ludzi bogactwem, gdy ludzie w Polsce klepią biedę. „W pierwszą podróż do Rzymu jechał z pożyczoną walizką, bo własna mu się rozpadła. Wiózł ze sobą dwie pajdy czarnego chleba ze skwarkami ze słoniny w środku”, wspomina Halina Królikiewicz-Kwiatkowska. Każdy ma swoją drogę do świętości. On miał własną. Kardynał Dziwisz zapamiętał, że kiedy Wojtyła przechodził korytarzem kurii, zawsze zatrzymywał się przed krucyfiksem, aby go ucałować. Podczas wizyty w Sandomierzu w pewnym momencie Wojtyła zauważył chleb na bruku. Uklęknął, ucałował go i położył ptakom na trawie. „Człowiek nierzadko żyje tak, jakby Boga nie było, a nawet stawia siebie samego na Jego miejscu”, często powtarzał. Cierpiał, gdy cierpieli inni. Tak było w Rio de Janeiro w dzielnicy nędzy. Pod koniec mszy nieoczekiwanie zdjął pierścień ofiarowany mu przez Pawła VI. Dał go nędzarzom, by mogli zbudować szkołę. Często porównywano go do Gandhiego – obaj chcieli zwalczać zło bez używania przemocy. Ale kiedy w Europie pytano, czy beatyfikacja papieża nie jest za szybko, w Indiach zawsze traktowano go jak świętego. „Na dnie swojej nędzy Polska dostała króla, i to takiego, o jakim nie śniła”, napisał Czesław Miłosz o Janie Pawle II. „W tamtej rzeczywistości byliśmy tak strasznie stłamszeni, mieliśmy głowy spuszczone aż do stóp. A on, gdy wybrali go na papieża, sprawił, że mogliśmy je z dumą podnieść”, dodaje Halina Królikiewicz-Kwiatkowska. Dla wielu był jak prorok, który mówił ludziom, co muszą zmienić w swoim życiu. Ale gdyby wszyscy go słuchali, to byliby w niebie. On już tam jest! 1/7 Copyright @East News 1/7 Jan Paweł II w szpitalu po zamachu na swoje życie. 1981 rok. 2/7 Copyright @East News 2/7 Jan Paweł II i Ali Agca, który dokonał na niego nieudanej próby zamachu w 1981 roku. 3/7 Copyright @East News 3/7 Jan Paweł II w szpitalu po zamachu na swoje życie w 1981 roku. 4/7 Copyright @ 4/7 5/7 Copyright @ 5/7 Jan Paweł II w trakcie jednej z pielgrzymek udziela błogosławieństwa. 6/7 Copyright @EAST NEWS/LaskiI Diffusion 6/7 Karol Wojtyła na nartach, lata 50. XX wieku. 7/7 Copyright @Laski Diffusion/East News 7/7 Biskup Karol Wojtyła na rybach, początek lat 70. @ O świętym Janie Pawle II Wstęp „Każdy zna Jana Pawła II: jego twarz, charakterystyczny sposób poruszania się i mówienia; jego zatopienie w modlitwie i spontaniczną radość. Wiele jego słów zostało na zawsze wyryte w naszej pamięci, począwszy od żarliwego wezwania, którym przedstawił się ludziom na początku swego pontyfikatu: „Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi i nie lękajcie się Go!”, albo te słowa: „Nie żyje się, nie kocha się na próbę”. Cały pontyfikat streszcza się w takich jak te cytatach. To tak jakby chciał otworzyć drzwi Chrystusowi wszędzie i pragnął otworzyć ludziom bramy, które wiodą do prawdziwego życia, do prawdziwej miłości”. Papież emeryt Benedykt XVI Życie świętego promieniuje światłem Ewangelii, dlatego Kościół uzyskał nieoceniony dar w osobie świętego Jana Pawła II. Swoim życiem ukazał on promieniowanie ojcostwa Boga w człowieku, czy też jak to określa święty Paweł „nowość życia w Chrystusie” (por. Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu jako mały chłopiec w Wadowicach (Polska). (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu jako mały chłopiec w Wadowicach (Polska). (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu jako mały chłopiec w Wadowicach (Polska). (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu jako mały chłopiec w Wadowicach (Polska). (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu jako mały chłopiec w Wadowicach (Polska). (Zdjęcie CNS) Dzieciństwo „Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią świętą w wieku 9 lat” — Karol Wojtyła Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, w Polsce, był najmłodszy z trójki dzieci. Choć urodził się w kochającej rodzinie, już we wczesnych latach doznał cierpienia i straty. Jego starsza siostra Olga zmarła w niemowlęctwie, a zanim Karol skończył 12 lat, jego matka Emilia umarła na skutek niewydolności nerek a starszy brat Edmund zmarł zarażając się szkarlatyną od chorych, którymi się z poświęceniem zajmował. Karol, znany dla przyjaciół jako Lolek, wzrastał pod kochającym okiem swego ojca i był żywym młodzieńcem uprawiającym sporty, dobrze uczącym się i wykazującym zdolności aktorskie. Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu podczas swojej Pierwszej Komunii, która miała miejsce w dniu 25 maja 1929 roku. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu podczas swojej Pierwszej Komunii, która miała miejsce w dniu 25 maja 1929 roku. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu podczas swojej Pierwszej Komunii, która miała miejsce w dniu 25 maja 1929 roku. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu podczas swojej Pierwszej Komunii, która miała miejsce w dniu 25 maja 1929 roku. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu podczas swojej Pierwszej Komunii, która miała miejsce w dniu 25 maja 1929 roku. (Zdjęcie CNS) Ten portret Karola Józefa Wojtyły ukazał się na plakacie grupy teatralnej Studio 39. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Ten portret Karola Józefa Wojtyły ukazał się na plakacie grupy teatralnej Studio 39. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Ten portret Karola Józefa Wojtyły ukazał się na plakacie grupy teatralnej Studio 39. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Ten portret Karola Józefa Wojtyły ukazał się na plakacie grupy teatralnej Studio 39. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Ten portret Karola Józefa Wojtyły ukazał się na plakacie grupy teatralnej Studio 39. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Młodzieniec „Zasadniczą rolę odegrały tu słowa mojego ojca, gdyż one kazały mi być prawdziwym czcicielem Boga”. – Karol Wojtyła „Po jej śmierci, a potem po śmierci mojego starszego brata, zostaliśmy we dwójkę z ojcem, człowiekiem głęboko religijnym. Mogłem na co dzień obserwować jego życie, które było życiem surowym…przykład mojego ojca był jakimś pierwszym domowym seminarium”. - Karol Wojtyła Młody Karol w 1938 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie studiował język polski, literaturę, teatr i poezję. Występował również w lokalnych przedstawieniach teatralnych, był jednym z założycieli Teatru Rapsodycznego w Krakowie. To w tym czasie spotkał swego duchowego mentora Jana Tyranowskiego i po raz pierwszy poznał karmelitański mistycyzm czytając dzieła św. Jana od Krzyża. To spotkanie miało wielki wpływ na jego życie, kierując go na drogę, która doprowadziła go do kapłaństwa. Niemniej jego studia zostały przerwane, gdy hitlerowskie Niemcy napadły na Polskę we wrześniu 1939 roku. Aby móc pozostać w kraju, Karol był zmuszony do pracy w kamieniołomie, a także do pracy na nocnej zmianie w zakładach chemicznych Solvayu. W tym czasie, Karol przeżył stratę swojego ojca, który zmarł na atak serca 18 lutego 1941 roku. Później w 1944 został potrącony przez niemiecką ciężarówkę i tylko cudem przeżył. W czasie tych wszystkich przeżyć, dojrzewało jego powołanie i kształtowała się jego kapłańska tożsamość. Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu w okresie kiedy został księdzem. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu w okresie kiedy został księdzem. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu w okresie kiedy został księdzem. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu w okresie kiedy został księdzem. (Zdjęcie CNS) Karol Józef Wojtyła widoczny jest na zdjęciu w okresie kiedy został księdzem. (Zdjęcie CNS) Ksiądz / Biskup „Jako młody ksiądz nauczyłem się miłować ludzką miłość… jeżeli miłuje się ludzką miłość, to wtedy rodzi się także żywa potrzeba zaangażowania wszystkich sił na rzecz ‘pięknej miłości’, bo miłość jest piękna”. – Papież Jan Paweł II Karol wstąpił do tajnego seminarium prowadzonego przez kardynała Sapiehę i w Święto Wszystkich Świętych przyjął z jego rąk święcenia kapłańskie w 1946 roku. Następnie wyjechał do Rzymu na studia doktoranckie. Po powrocie do Polski został wikarym w parafii w Niegowici, gdzie rozpoczął swą duszpasterską pracę z młodzieżą. Po około pięciu latach prowadzenia wykładów na Uniwersytecie Jagiellońskim i objęciu katedry etyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, 28 lipca 1958 roku ksiądz Wojtyła otrzymał święcenia biskupie i został mianowany pomocniczym biskupem w Krakowie – najmłodszym biskupem w historii Polski. Jednymi z pierwszych, którzy usłyszeli o jego mianowaniu byli młodzi ludzie z którymi jeździł na wycieczki. Zawsze troszczący się o człowieka, biskup Wojtyła zachęcał do duchowego i kulturowego oporu przeciwko komunistycznej okupacji Polski, dając swoim rodakom nadzieję w obliczu ciężkich prześladowań. Ksiądz biskup Wojtyła brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II który rozpoczął się w 1962 roku, i miał wpływ na opracowanie ostatecznych dokumentów Soboru. Jego wnikliwość i zdolności miały również kluczowe znaczenie w opracowaniu encykliki Humanae Vitae, która została promulgowana przez papieża Pawła VI w 1968. Niedługo później został podniesiony do godności kardynalskiej. Papież Jan Paweł II pojawia się w Bazylice Św. Piotra po wybraniu go na papieża wieczorem 16 października 1978 roku. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Papież Jan Paweł II pojawia się w Bazylice Św. Piotra po wybraniu go na papieża wieczorem 16 października 1978 roku. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Papież Jan Paweł II pojawia się w Bazylice Św. Piotra po wybraniu go na papieża wieczorem 16 października 1978 roku. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Papież Jan Paweł II pojawia się w Bazylice Św. Piotra po wybraniu go na papieża wieczorem 16 października 1978 roku. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Papież Jan Paweł II pojawia się w Bazylice Św. Piotra po wybraniu go na papieża wieczorem 16 października 1978 roku. (Zdjęcie CNS/Catholic Press) Wczesny pontyfikat „Nie bójcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi…Chrystus wie ‘co jest w człowieku’ Tylko On to wie”. – Papież Jan Paweł II w swoim inauguracyjnym przemówieniu na placu św. Piotra 22 października, 1978. Kardynał Wojtyła został wybrany na papieża 16 października, 1978 roku i przybrał imię Jan Paweł II. Był 263 następcą Piotra, a jego pontyfikat, jeden z najdłuższych w historii Kościoła, trwał prawie 27 lat. Zachował swoją biskupią dewizę zaczerpniętą z pism św. Ludwika de Montfort „Totus Tuus” - cały Twój. Z czasem stanie się coraz bardziej widoczne dla całego świata, że ten pontyfikat był wcieleniem w życie tej dewizy i bezpośrednią odpowiedzią na Bożą Miłość, która objawiała się miłością do człowieka. Bezzwłocznie po wyborze, Jan Paweł II w duchu misyjnym rozpoczął swe duszpasterskie podróże po całym świecie. Odbył 104 podróże apostolskie do 129 różnych krajów „aż po krańce ziemi” (Dz. 13:47) począwszy od Zachodu, Meksyku i Stanów Zjednoczonych, aby głosić Ewangelię. Miłość do młodych ludzi skłoniła go do ustanowienia Światowych Dni Młodzieży, które były obchodzone 19 razy podczas jego pontyfikatu, a które przyciągały miliony młodych ludzi z całego świata. Troska papieża o małżeństwo i rodzinę znalazła widoczny wyraz w ustanowieniu Światowego Spotkania Rodzin, w katechezach środowych na temat ludzkiej miłości i założeniu Papieskiego Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II. Obecność Papieża na arenie międzynarodowej przyczyniła się do stopniowego i pokojowego obalenia komunizmu w krajach Europy Wschodniej, zapobiegła wojnie między Chile i Argentyną oraz rozpoczęła proces przywracania pokoju i zmniejszania podziałów pomiędzy głównymi religiami świata. Papież Jan Paweł II widoczny jest na zdjęciu w towarzystwie swoich pomocników po tym, jak został postrzelony na Placu Św. Piotra w 1981 roku. (Zdjęcie CNS/L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II widoczny jest na zdjęciu w towarzystwie swoich pomocników po tym, jak został postrzelony na Placu Św. Piotra w 1981 roku. (Zdjęcie CNS/L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II widoczny jest na zdjęciu w towarzystwie swoich pomocników po tym, jak został postrzelony na Placu Św. Piotra w 1981 roku. (Zdjęcie CNS/L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II widoczny jest na zdjęciu w towarzystwie swoich pomocników po tym, jak został postrzelony na Placu Św. Piotra w 1981 roku. (Zdjęcie CNS/L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II widoczny jest na zdjęciu w towarzystwie swoich pomocników po tym, jak został postrzelony na Placu Św. Piotra w 1981 roku. (Zdjęcie CNS/L'Osservatore Romano) Zamach „We wszystkim co się wydarzyło tego dnia, czułem szczególną matczyną opiekę Maryi, która okazała się silniejsza niż śmiercionośna kula”. – Papież Jan Paweł II 13 maja, 1981 roku papież Jan Paweł II był ofiarą zamachu na Placu św. Piotra. Szokując świat, dał świadectwo wyjątkowej miłości i przebaczenia, gdy osobiście odwiedził zamachowca, Ali Agce w więzieniu Rebibbia w 1983 roku. Po dojściu do zdrowia, papież Jan Paweł II kontynuował swą działalność apostolską, spotykając się z ponad 17 600 000 pielgrzymów podczas audiencji środowych i niezliczonymi milionami wiernych w czasie swoich wizyt apostolskich na całym świecie. Spotykał się z licznymi przywódcami rządów podczas 38 oficjalnych wizyt i 738 audiencji i spotkań z głowami państw, w tym dwóch przełomowych wystąpień w siedzibie Narodów Zjednoczonych, oraz 246 audiencji z premierami. Papież Jan Paweł II siedzi w towarzystwie swojego niedoszłego zabójcy Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia w 1983 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II siedzi w towarzystwie swojego niedoszłego zabójcy Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia w 1983 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II siedzi w towarzystwie swojego niedoszłego zabójcy Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia w 1983 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II siedzi w towarzystwie swojego niedoszłego zabójcy Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia w 1983 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II siedzi w towarzystwie swojego niedoszłego zabójcy Mehmeta Ali Agcy w rzymskim więzieniu Rebibbia w 1983 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L'Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Dziedzictwo „Odpowiedzią na ten lęk, który kładzie się cieniem na ludzkiej egzystencji u końca XX w., jest wspólny trud budowania cywilizacji miłości…Dzięki tym darom i z pomocą łaski Bożej możemy zbudować w nadchodzącym stuleciu i dla dobra przyszłego tysiąclecia cywilizację godną człowieka, prawdziwą kulturę wolności. Możemy i musimy tego dokonać!” - Papież Jan Paweł II przemówienie w ONZ Spuścizna nauczania jaką pozostawił Jan Paweł II jest jedną z najbogatszych w historii Kościoła. Niestrudzenie strzegł depozytu wiary i tradycji Kościoła przed błędami, krzewiąc prawidłowe nauczanie w dziedzinie teologii, moralności i duchowości. Święty Jan Paweł II był również autorem licznych publikacji, wiele napisanych przez niego dokumentów stanowi prawdziwym skarb dla Kościoła. Jego pisma obejmują 14 encyklik, 15 adhortacji apostolskich, 11 konstytucji apostolskich, 11 listów apostolskich, ponadto wiele katechez wygłoszonych podczas audiencji generalnych, przemówień i homilii wygłoszonych podczas podróży apostolskich. Papież Jan Paweł II podkreślając powszechne wezwanie do świętości beatyfikował 1 338 osób i kanonizował 482 świętych, więcej niż wszyscy poprzedni papieże łącznie w ciągu ostatnich 500 lat. Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Papież Jan Paweł II spotyka się z żydowskimi i muzułmańskimi przywódcami w Jerozolimie w 2000 roku. (Zdjęcie CNS/Arturo Mari, L’Osservatore Romano) Wielki Jubileusz „Całe życie chrześcijańskie jest jakby wielkim pielgrzymowaniem do domu Ojca, którego bezwarunkową miłość do każdego człowieka, a zwłaszcza do ‘syna marnotrawnego’ odkrywamy na nowo każdego dnia… Jubileusz … jest dla każdego wezwaniem do podjęcia.. drogi nawrócenia”. – papież Jan Paweł II Przez cały swój pontyfikat papież Jan Paweł II prowadził i przygotowywał Kościół do obchodów Wielkiego Jubileuszu, świętowania miłosierdzia Bożego i przebaczenia grzechów, które rozpoczęły się otwarciem Drzwi Świętych Bazyliki św. Piotra. W 2000 Roku Jubileuszowym osiem milionów pielgrzymów przybyło do Rzymu, by się modlić w tym czasie, gdy Kościół i cała ludzkość wchodzi w trzecie tysiąclecie od narodzin Odkupiciela. W tym czasie papież Jan Paweł II modlił się i prosił o przebaczenie Boga, prosił też o przebaczenie tych, których zraniły grzechy chrześcijan popełnione w czasie minionych dwóch tysięcy lat. Jan Paweł II skutecznie zachęcał do dialogu z Żydami i zainaugurował proces uzdrawiania stosunków pomiędzy Żydami, muzułmanami i przedstawicielami innych religii. Nie raz zapraszał przedstawicieli tych grup do uczestnictwa w organizowanych na całym świecie spotkaniach modlitwy o pokój. Rok Odkupienia, Rok Maryjny i Rok Eucharystii ogłoszone z inicjatywy Jana Pawła II, były wyrazem jego troski o duchową odnowę Kościoła. Był przekonany, że Kościół otrzyma odwagę i pokrzepienie, nawet w obliczu wielkich prób, jakich doświadczyła ludzkość w ubiegłym wieku, jeżeli przylgnie do Serca Jezusa w Eucharystii. Powiedział: „…Kościół nieustannie zwraca swe spojrzenie ku swojemu Panu, obecnemu w Sakramencie Ołtarza, w którym objawia On w pełni ogrom swej miłości”. (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 2003). Miłość Chrystusa, „miłość aż do końca” głoszona przez św. Jana Pawła II całym swoim życiem, stawała się dla świata coraz bardziej zrozumiała, w czasie gdy zbliżał się dzień jego powrotu do domu Ojca. Papież Franciszek celebruje mszę kanonizacyjną Świętych Jana XXIII i Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 27 kwietnia. (Zdjęcie CNS/Paul Haring) Papież Franciszek celebruje mszę kanonizacyjną Świętych Jana XXIII i Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 27 kwietnia. (Zdjęcie CNS/Paul Haring) Papież Franciszek celebruje mszę kanonizacyjną Świętych Jana XXIII i Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 27 kwietnia. (Zdjęcie CNS/Paul Haring) Papież Franciszek celebruje mszę kanonizacyjną Świętych Jana XXIII i Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 27 kwietnia. (Zdjęcie CNS/Paul Haring) Papież Franciszek celebruje mszę kanonizacyjną Świętych Jana XXIII i Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Watykanie w dniu 27 kwietnia. (Zdjęcie CNS/Paul Haring) Śmierć i Beatyfikacja „Śmierć jest czymś całkowicie innym niż doświadczenie beznadziejności: jest bramą istnienia otwartą na wieczność, a dla przeżywających ją w Chrystusie uczestnictwem w Jego tajemnicy śmierci i zmartwychwstania”. – Papież Jan Paweł II Ojciec Święty cierpiący wyniszczające skutki choroby Parkinsona, ran odniesionych w zamachu na jego życie, licznych operacji i utraty głosu, w ostatnich dniach swego życia wyrażał tajemnicę ukrzyżowanego Pana. Podczas gdy setki tysięcy młodych ludzi pod oknem papieskiego apartamentu, czuwało z zapalonymi świecami podczas agonii papieża, Jan Paweł II wyszeptał w odpowiedzi: „Szukałem was i przyszliście do mnie. Dziękuję wam”. Papież Jan Paweł II zmarł podczas nieszporów w wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego, 2 kwietnia, 2005 roku o godz. 21:37, zaraz potem gdy wyszeptał ostatnie słyszalne słowa „ pozwólcie mi odejść do domu Ojca”. Ponad trzy miliony pielgrzymów przybyło do Rzymu, by złożyć hołd papieżowi, niektórzy z nich stali w kolejce ponad 24 godziny, aby pomodlić się dziękując za ich ukochanego Ojca Świętego. 28 kwietnia 2005 roku papież Benedykt XVI ogłosił, że tradycyjny pięcioletni okres oczekiwania na wszczęcie procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego zostaje uchylony w przypadku Jana Pawła II. 1 maja 2011 roku papież Benedykt XVI dokonał beatyfikacji papieża Jana Pawła II, a 27 kwietnia 2014 roku papież Franciszek ogłosił go świętym razem z Janem XXIII. „Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, patrzy na nas i nam błogosławi”. - Papież Benedykt XVI, Msza Pogrzebowa Papieża Jana Pawła II, 8 kwietnia, 2005. Poziomy katechezy Przedszkole 315 Klasy I-III 1434 Klasy IV-VI 1941 Klasy VII-VIII 1983 Szkoła średnia 944 Dorośli / rodzice 121 Okresy liturgiczne Adwent 171 Wielki Post 554 Wielkanoc 185 Boże Narodzenie 473 Okres zwykły / rok lit. / święta 165 Kościół Kościół 139 Maryja 342 Aniołowie 42 Święci / wielkie postacie 605 Jan Paweł II 604 Benedykt XVI 16 Franciszek I 17 Misje 107 Inne wyznania i religie 91 Liturgia i sakramenty Eucharystia / liturgia 397 Nabożeństwa / adoracje 377 Chrzest (przygotowanie) Sakramenty (poza Eucharystią) 135 I Komunia (przygotowanie) 311 Bierzmowanie (przygotowanie) 147 Małżeństwo (przygotowanie) 82 Teologia Teologia dogmatyczna 28 Teologia moralna / etyka 74 Teologia fundamentalna / apologetyka 8 Życie wiarą Biblia / Słowo Boże 644 Przykazania / jak żyć 163 Modlitwa 301 Świadectwa 48 Zagrożenia wiary 28 Metodyka katechezy Programy / akcje / ścieżki 195 Scenariusze lekcji 999 Pomysły i szkice 208 Powtórzenia, sprawdziany 644 Pomoce katechetyczne 1460 Opisy metod 55 Kolorowanki 130 Gazetki 274 Konkursy 376 Dyplomy 140 Programy komputerowe 27 Multimedia 1506 Zajęcia z komputerem 72 Nauczanie zdalne 3 Muzyka / śpiew 184 Adresaci katechezy Katecheza specjalna 184 Katecheza parafialna 155 Grupy parafialne, szkolne 304 Katechezy w języku rosyjskim 17 Wolontariat / Szkolne Koła Caritas Wokół katechezy w szkole Wychowanie / profilaktyka 201 Teksty teoretyczne / rozprawy 201 Gry i zabawy 179 Zebrania z rodzicami 60 Rekolekcje szkolne (i inne) 161 Wycieczki, kolonie 48 Dokumentacja 248 Awans zawodowy, prawo 296 Art. 42 Karty Nauczyciela 77 Uroczystości Jasełka / wigilie 291 Inne przedstawienia / uroczystości 652 Życzenia / wierszyki 90 Inne Varia 18 Jan Paweł II -Papież pielgrzym Plik zawiera materiały do przygotowania planszy dydaktycznej o pielgrzymkach Jana Pawła II. Znajdują się tutaj zdjęcia oraz krótkie opisy potrzebne do jej stworzenia. Materiały zostały wykorzystane podczas lekcji religii o Janie Pawle II w klasie V i VI. Uczniowie zostali podzieleni na grupy i przygotowywali informacje o pielgrzymkach Ojca świętego do Polski oraz o Jego pielgrzymkach po całym świecie.. Reszta materiałów znajduje się w kolejnych plikach. Jan Paweł II - wybór na Papieża Plik zawiera materiały do przygotowania planszy dydaktycznej o wyborze Karola Wojtyły na Papieża. Znajdują się tutaj zdjęcia oraz krótkie opisy potrzebne do jej stworzenia. Materiały zostały wykorzystane podczas lekcji religii o Janie Pawle II w klasie V i VI. Dzieci zostały dzielone na grupy i przygotowywały informacje o życiu i działalności Ojca świętego. Reszta materiałów znajduje się w kolejnych plikach. Jan Paweł II - kapłaństwo Plik zawiera materiały do przygotowania planszy dydaktycznej o kapłaństwie Karola Wojtyły. Znajdują się tutaj zdjęcia oraz krótkie opisy potrzebne do jej stworzenia. Materiały zostały wykorzystane podczas lekcji religii o Janie Pawle II w klasie V i VI. Uczniowie zostali podzieleni na grupy i przygotowywali informacje na temat kapłaństwa Ojca świętego. Reszta materiałów znajduje się w kolejnych plikach. Jan Paweł II - dzieciństwo Plik zawiera materiały do przygotowania planszy dydaktycznej o dzieciństwie Karola Wojtyły. Znajdują się tutaj zdjęcia oraz krótkie opisy potrzebne do jej stworzenia. Materiały zostały wykorzystane podczas lekcji religii o Janie Pawle II w klasie V i VI. Dzieci zostały dzielone na grupy i przygotowywały informacje o życiu i działalności Ojca świętego. Reszta materiałów znajduje się w kolejnych plikach. Pytania konkursowe o św. Janie Pawle II - test Plik zawiera 60 pytań konkursowych ułożonych w formie testu oraz wzór dyplomu . Pytania otwarte i zamknięte dotyczą św. Jana Pawła II. Uczestnikami konkursy byli uczniowie klas 4-6 szkoły podstawowej. Akademia - św. Jan Paweł II Scenariusz zawiera teksty narracyjne, wiersze, piosenki. Ukazuje życie Karola Wojtyły jako drogę do świętości. Jest ściśle związany z prezentacją, w której wykorzystuję zdjęcia oraz fragmenty filmów. Prowadziłam dla klas 4- 6 SP i gimnazjum. Droga krzyżowa ze św. Janem Pawłem II Nabożeństwo zostało przygotowane z gimnazjalistami na rocznicę odejścia do domu Ojca Św. Jana Pawła II 31 kwietnia 2017 r. jako pierwszy dzień obchodów w parafii Triduum przed rocznicą śmierci Ojca Św. Konkurs plastyczny pontyfikat Konkurs plastyczny zatytułowany "Niezwykły pontyfikat" jest przeznaczony dla klas IV - VI i on na zaprojektowaniu znaczka pocztowego o Janie Pawle ten wykorzystałam jako jeden z elementów obchodów Dnia go także wykorzystać przy okazji innych rocznic związanych z Janem Pawłem II. Wzór dyplomu JP II Wzór dyplomu na konkurs plastyczny organizowany dla upamiętnienia dzieła życia Wielkiego papieża Polaka Jana Pawła II. Dyplom można modyfikować i drukować na eleganckim papierze. To jest strona listy wyników: strona 5 z 61. Papież przełomów, myśliciel i filozof, człowiek kultury i sztuki, poeta i aktor, miłośnik gór, człowiek pokoju i dialogu, niestrudzony pielgrzym, inspirator przemian na świecie, mistyk, człowiek wiary – JAN PAWEŁ II. Jego dziedzictwo intelektualne i duchowe inspiruje Centrum Myśli Jana Pawła II do podejmowania działań w dziedzinie kultury, nauki i wychowania. DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach (niedaleko Krakowa) jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. Karol został ochrzczony 20 czerwca 1920 roku. Rodzina Wojtyłów wiodła skromne życie. Ojciec, porucznik, był urzędnikiem administracji wojskowej. Matka prowadziła dom. W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców. W Wadowicach mieszkała wówczas liczna społeczność żydowska. Fotografia pamiątkowa z przystąpienia do I Komunii Świętej, rok Gdy Karol miał dziewięć lat, zmarła jego matka. Po pogrzebie ojciec zabrał synów do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, do którego przyszły papież często powracał. Trzy lata później zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem i zaraził się od pacjentki szkarlatyną w szpitalu w Bielsku-Białej. W 1930 roku rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W pierwszej klasie gimnazjum, wstąpił do kółka ministranckiego prowadzonego przez księdza Kazimierza Figlewicza. W latach gimnazjalnych objawił się także talent pisarski i aktorski Karola. Chętnie grał w piłkę nożną, szczególnie na pozycji bramkarza. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1938 roku, Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i w związku z tym wraz z ojcem przeprowadził się do Krakowa. Zamieszkali przy ulicy Tynieckiej 10 w dwóch pokoikach w suterenie. Filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim przeżywała wówczas okres swojej świetności, tworząc doskonałe środowisko do rozwoju intelektualnego. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły CZAS WOJNY Nadszedł 1 września 1939 roku. 6 września wojska niemieckie wkroczyły do Krakowa. W wyniku Sonderaktion Krakau 6 listopada 1939 roku zamknięto Uniwersytet Jagielloński, a profesorów wywieziono do obozu Sachsenhausen. Karol znalazł pracę w Zakładach Chemicznych „Solvay” w Borku Fałęckim. Ciężka praca w kamieniołomach dawała względne bezpieczeństwo, gdyż Niemcy uznawali zakład za potrzebny. W tym czasie Karol Wojtyła wziął udział w rekolekcjach organizowanych w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. Tutaj nawiązał kontakt z krawcem Janem Tyranowskim. Oczytany w pismach św. Jana od Krzyża i św. Teresy z Avila, swoimi zainteresowaniami wywarł wpływ na Wojtyłę. Na początku 1941 roku ojciec Wojtyły zachorował. Gdy 18 lutego Karol, który się nim opiekował, wrócił do domu, zastał swego ojca martwego. Tę śmierć odczuł bardzo boleśnie. Karola Wojtyłę seniora pochowano na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. A młody Karol zamieszkał u państwa Kydryńskich, którzy ofiarowali mu swoją pomoc i wsparcie. W przezwyciężeniu smutku po stracie ojca Karolowi pomógł dawny nauczyciel z Wadowic, Mieczysław Kotlarczyk. Założył teatr nazwany później Teatrem Rapsodycznym. Repertuar obejmował „Quo vadis”, „Króla-Ducha”, „Beniowskiego” i „Pana Tadeusza”. Z teatrem od początku istnienia związał się także Karol Wojtyła. W 1942 roku Wojtyła podjął decyzję o wstąpieniu do tajnego seminarium duchownego. Rano asystował przy mszy księciu metropolicie Adamowi Sapiesze, a potem pracował w „Solvayu”. Noce poświęcał nauce. Sytuacja zmieniła się na początku sierpnia 1944 roku. Niemcy przeprowadzili masowe łapanki, aby uniknąć wybuchu powstania ludności Krakowa. Wywozili wszystkich ujętych młodych mężczyzn – niedziela 6 sierpnia 1944 została nazwana „czarną niedzielą”. Wojtyła uniknął łapanki, gdyż dzięki arcybiskupowi Sapiesze klerycy znaleźli schronienie w pałacu biskupim. 18 stycznia 1945 roku do Krakowa wkroczyły wojska sowieckie. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły POSŁUGA KAPŁAŃSKA I BISKUPIA Po wojnie, w sierpniu 1946 roku Wojtyła ukończył celująco czteroletnie studia teologiczne. 1 listopada z rąk kardynała Sapiehy otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie odprawił swoją pierwszą mszę świętej w krypcie św. Leonarda na Wawelu. 15 listopada udał się do Rzymu, aby podjąć studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim – Angelicum. Zamieszkiwał wówczas w Kolegium Belgijskim przy Via del Quirinale 26. Wojtyła miał również poznawać Rzym i podpatrywać metody prowadzenia działalności duszpasterskiej, stosowane w innych krajach. W Rzymie uczestniczył we mszy św. celebrowanej przez Ojca Pio. Według relacji niektórych osób Ojciec Pio przepowiedział Karolowi Wojtyle, iż obejmie on Tron Piotrowy. Po zdaniu egzaminu licencjackiego Wojtyła przeznaczył drugi rok studiów na pisanie doktoratu pod kierunkiem profesora Reginalda Garrigou-Lagrange’a. Temat jego rozprawy doktorskiej brzmiał: „Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża”. Za pracę uzyskał najwyższą ocenę, jednak formalnie nie przyznano mu tytułu doktora. Jego praca bowiem nie została wydrukowana, na co nie miał wtedy funduszy. Spływ kajakowy, koniec lat 50. Po powrocie do kraju Wojtyła został skierowany do niewielkiej miejscowości Niegowić. Był wikariuszem w parafii, jednocześnie obronił poszerzoną wersję swojej rozprawy doktorskiej. Po 13 miesiącach kardynał Sapieha przeniósł wikarego do parafii św. Floriana w Krakowie. Wojtyła cieszył się sympatią wiernych, w szczególności młodzieży, dla której prowadził duszpasterstwo. Na przeprowadzane przez niego rekolekcje przychodziły setki osób. Jeździł z młodymi na pielgrzymki, wędrówki górskie i spływy kajakowe. Studenci skupieni wokół księdza, a potem biskupa Wojtyły tworzyli tzw. Środowisko, a do ich duszpasterza przylgnął przydomek „Wujek”. W lipcu 1951 roku zmarł kardynał Adam Sapieha. Administratorem archidiecezji krakowskiej został arcybiskup Eugeniusz Baziak. Udzielił Wojtyle urlopu naukowego na opracowanie rozprawy habilitacyjnej. Wojtyła wyprowadził się wówczas z plebanii i przez następnych siedem lat mieszkał u ks. prof. Ignacego Różyckiego przy ulicy Kanonicznej 19. 12 grudnia 1953 roku praca habilitacyjna Wojtyły zatytułowana „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została jednogłośnie przyjęta przez radę ówczesnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (z którego powstała później, w roku 1981, Papieska Akademia Teologiczna). Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego nie zatwierdziło jednak tytułu naukowego i dopiero 31 października 1957 roku Wojtyła otrzymał tytuł docenta. Rozpoczął pracę w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce Wojtyła zaczął również wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie po dwóch latach objął Katedrę Etyki. Na jego wykłady przychodziło tylu studentów, że niektórzy musieli siadać na podłodze. Owocem pracy naukowej oraz rozmów z młodzieżą była książka „Miłość i odpowiedzialność” poruszająca kwestie teologii ciała. W lipcu 1958 roku nadeszła z Rzymu decyzja Piusa XII dotycząca powołania Wojtyły na biskupa pomocniczego archidiecezji. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego konsekracji 28 lipca 1958 roku przed głównym ołtarzem katedry wawelskiej, dokonali arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła II. Wyniesienie do rangi biskupa pomocniczego pociągało za sobą nowe obowiązki. Walczył o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie, którego władze komunistyczne nie chciały udzielić. Już jako kardynał poświęcił świątynię w 1977 roku. Sobór Watykański II, ważne wydarzenie dla Kościoła powszechnego, rozpoczął się 11 października 1962 roku. Biskup Wojtyła odznaczał się wyjątkową aktywnością w pracach soborowych. Znając doskonale łacinę, zabierał głos i pisał opracowania. Miał znaczący udział w przygotowaniu tekstu Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. 30 grudnia 1963 r. papież Paweł VI poinformował bp. Wojtyłę telefonicznie o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Ingres miał miejsce 8 marca 1964 roku na Wawelu. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu Polski. Obchody Millenium Chrztu Polski, Kraków, Wawel, rok 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zorganizował sprawny system nauczania religii poza szkołą, prowadził spotkania dla par i małżeństw. Z tych spotkań narodził się Instytut Rodziny, który po latach stał się integralną częścią Papieskiej Akademii Teologicznej. W maju 1972 roku metropolita Krakowa zainaugurował obrady Synodu Archidiecezji Krakowskiej, trwające nieprzerwanie do 1979 roku. Jego celem było wprowadzanie na gruncie lokalnym wskazań Soboru Watykańskiego II. Zaproszony do Watykanu na pierwszy Synod Biskupów, który miał się odbyć jesienią 1967 roku, zdecydował się nie wziąć w nim udziału na znak solidarności z prymasem Wyszyńskim, który nie dostał pozwolenia na wyjazd z kraju. W kolejnych synodach Wojtyła brał już udział i był jednym z najbardziej aktywnych uczestników. Jego zaangażowanie nie uszło uwagi papieża Pawła VI. Kardynał Wojtyła wraz z krakowskimi współpracownikami miał znaczący wpływ na treść encykliki „Humanae vitae” Pawła VI dotyczącej miłości i odpowiedzialności. Jako kardynał, Wojtyła kontynuował swoje prace badawcze, czego owocem była książka „Osoba i czyn”, uważana za jedno z głównych dzieł filozoficznych przyszłego papieża. Wojtyła uczestniczył także w pracach kolejnych kongresów teologów polskich oraz w międzynarodowych zjazdach teologicznych. Odbywał podróże do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii i Republiki Federalnej Niemiec. Był członkiem trzech kongregacji kurii i członkiem Synodu Biskupów. Regularnie odwiedzał papieża podczas prywatnych audiencji. W lutym 1976 roku został poproszony o przeprowadzenie rekolekcji dla Kurii Rzymskiej, co było wyjątkowym wyróżnieniem. W maju 1978 roku Karol Wojtyła odwiedził Pawła VI po raz ostatni. 12 sierpnia kardynałowie Wyszyński i Wojtyła przybyli do Rzymu, by uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, a następnie w konklawe, które miało wybrać następcę Pawła VI. 26 sierpnia na nowego papieża wybrany został Albino Luciani, arcybiskup Wenecji. Przyjął on imię: Jan Paweł I. Nie dane mu było jednak długo cieszyć się papieską godnością. Zmarł już 28 września tegoż roku. 4 października odbył się pogrzeb zmarłego papieża, po nim nastąpił okres żałoby oraz kolejne konklawe. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły PONTYFIKAT JANA PAWŁA II Głosowanie przeprowadzone 16 października 1978 roku wskazało na nowego papieża Karola Wojtyłę. O godzinie nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym, wywołując okrzyki radości wiernych, zgromadzonych na placu św. Piotra. Wybór przerwał wielowiekową tradycję powoływania na Tron Piotrowy duchownych włoskich. 22 października odbyła się inauguracja pontyfikatu. W czasie homilii wypowiedział słynne słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”. Pontyfikat Jana Pawła II trwał 26 lat i 5 miesięcy (trzeci pod względem długości w historii). Papież Polak wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie, przyczynił się do obalenia systemu komunistycznego, podróżował z orędziem pokoju po całym świecie, bronił praw rodziny i dzieci nienarodzonych, troszczył się o ubogich, chorych i starszych, zainicjował Światowe Dni Młodzieży, ogłosił nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego, zawierzył cały świat Matce Bożej oraz Bożemu Miłosierdziu, spotykał się z wyznawcami różnych wyznań i religii. Odbył: 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy), odwiedził 129 narodów 146 podróży na terytorium Włoch (poza Rzym i Castel Gandolfo) 748 wizyt w Rzymie i diecezji rzymskiej oraz w Castel Gandolfo Opublikował liczne dokumenty: 14 encyklik 14 adhortacji apostolskich 11 konstytucji apostolskich 45 listów apostolskich 31 Motu Proprio Ponadto w czasie podróży apostolskich miał 3288 zaplanowanych przemówień. Beatyfikował i kanonizował Sługi Boże z całego świata: Liczba beatyfikowanych – 1338; Liczba kanonizowanych – 482 kanonizacji. Zainicjował ważne wydarzenia dla życia Kościoła: Światowe Dni Młodzieży – 19 odbyło się za Jego pontyfikatu, z tego 7 Międzynarodowych. Światowe Dni Modlitw o Pokój – ogłaszał 5-krotnie, pierwszy raz 27 października 1986 r. w Asyżu z udziałem 47 delegacji reprezentujących Kościoły i wspólnoty chrześcijańskie oraz 13 religii niechrześcijańskich. Lata jubileuszowe: Rok Święty Odkupienia (III 1983- IV 1984), Rok Maryjny (VI 1987-VII 1988), Rok Rodziny (1994), Wielki Jubileusz Roku 2000 (poprzedzony trzyletnimi przygotowaniami), Rok Różańca (X 2002 – X 2003), Rok Eucharystii (X 2004 –X 2005) Światowe Spotkania Rodzin– 4 z nich odbyły się za Jego pontyfikatu; pierwsze w 1994 r. (Rok Rodziny) w Rzymie, następnie w Rio de Janeiro (1997), Rzymie (2000) i w Manili na Filipinach (2003). Odbywał spotkania i audiencje z różnymi ludźmi: Oficjalne i nieoficjalne spotkania z głowami państw i premierami – ponad 1600 Liczba audiencji generalnych – 1164, brało w nich udział 17 665 800 ludzi z całego świata Dane ze strony PIELGRZYMKI DO POLSKI i ŚWIATA Jan Paweł II odbył osiem podróży do Ojczyzny. Pierwszy raz do Polski przybył 2 czerwca 1979. Pielgrzymka zbiegła się w czasie z obchodami 900. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Stanisława. Wówczas wypowiedział na placu Zwycięstwa w Warszawie (obecnie plac Piłsudskiego), pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”. Trzecia pielgrzymka do Polski, lotnisko wojskowe w Gdyni Babich Dołach, rok Kolejne dwie pielgrzymki w roku 1983 i 1987 miały miejsce jeszcze w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Przyczyniły się do powstania „Solidarności” i dekonstrukcji ówczesnego systemu. Przesłanie pierwszej pielgrzymki do wolnej Polski w roku 1991 Jan Paweł II oparł na Dekalogu. Napominał rodaków, by dobrze korzystali z odzyskanej wolności. Kolejne wizyty odbywał w latach 1995, 1997, 1999. W czasie ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny w 2002 roku zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu w sanktuarium w Krakowie – Łagiewnikach. W czasie licznych podróży zagranicznych Jan Paweł II często odwiedzał narody, które doświadczyły wojny. Wiele podróży miało charakter ekumeniczny. Dwukrotnie przemawiał w siedzibie ONZ w Nowym Yorku, odwiedził komunistyczną Kubę, a w roku 2000 pielgrzymował do Ziemi Świętej. Wtedy też modlił się pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie. ŚMIERĆ I PROCES KANONIZACYJNY Papież zaczynał pontyfikat w pełni sił. Jego zdrowie nadszarpnął zamach na życie 13 maja 1981 roku – w rocznicę objawień fatimskich. Na placu św. Piotra Mehmet Ali Agca strzelił do papieża z odległości trzech i pół metra. Papież swoje cudowne ocalenie przypisał wstawiennictwu Matki Bożej. Pod koniec lat 90, widać było, że Jan Paweł II cierpi na chorobę Parkinsona, która stopniowo się pogłębiała. Mimo wszystko Jan Paweł II wciąż podróżował i do końca z pełnym zaangażowaniem pełnił swoją posługę. Niedługo przed śmiercią stracił głos i nie mógł przemawiać do wiernych. Zmarł 2 kwietnia 2005 r. o godzinie Świat pogrążył się w żałobie. Pogrzeb Papieża odbył się 8 kwietnia. W uroczystościach pogrzebowych na placu św. Piotra uczestniczyło 300 tysięcy wiernych. Dwa miliardy osób oglądało transmisję z ich przebiegu w telewizji. Trumna z ciałem spoczęła w podziemiach bazyliki św. Piotra. 13 maja 2005 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny Jana Pawła II. W odpowiedzi na wołanie wiernych „Santo subito!”, wznoszone podczas pogrzebu Papieża, nowy papież Benedykt XVI udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania na wszczęcie procesu beatyfikacyjnego. Beatyfikacji dokonał 1 maja 2011 roku papież Benedykt XVI. We Mszy św. na placu św. Piotra uczestniczyło ok. 1,5 mln osób, w tym trzysta tysięcy Polaków. Na datę liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II wybrano dzień 22 października, przypadający w rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu papieża Polaka. Kanonizacji Jana Pawła II dokonał papież Franciszek w niedzielę Bożego Miłosierdzia, 27 kwietnia 2014 r. w Rzymie. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły opr. BS Dodano:

jan paweł ii dzieciństwo zdjęcia